Olivera Lake’a poznałem pod koniec lat siedemdziesiątych w kalifornijskim Berkeley. Wraz z swoim kolegą, Davidem Murray’em zaprosił mnie na koncert nowej, dziwnej formacji: kwartetu czterech saksofonistów. Przez przypadek byłem „przy narodzinach” dzisiaj legendarnego już World Saxophone Quartet.

Oliver Lake muzykę uprawiał już w szkole średniej, ale saksofonem altowym zainteresował się  dopiero mając 20 lat. Pracował z Lesterem Bowie’m w zespołach rhythm and bluesowych i soulowych, potem założył własny zespół. W 1968 r. otrzymał tytuł magistra sztuki w zakresie muzyki na Lincoln University, potem uczył przez trzy lata muzyki w szkołach w St. Louis. W tym czasie stał się założycielem i członkiem Black Artists Group (BAG), koordynował też wymianę koncertową z chicagowską AACM. Studiował aranżację i kompozycję u Olivera Nelsona, oraz kontrabas u Rona Cartera. W 1972 r.  dołączył w Paryżu do warsztatowej formacji BAG, grał z Anthonym Braxtonem. Eksperymentował z brzmieniem muzyki elektronicznej: we wrześniu 1973 r., nagrał ‘Passing Through’ , album, gdzie jego saksofon altowy prowadzi muzyczny dialog z syntezatorem. W 1974 roku dzięki