Amerykański wynalazca instrumentów elektronicznych, Raymond Scott był przede wszystkim znakomitym kompozytorem i pianistą, który zapisał się złotymi zgłoskami w historii muzyki estradowej oraz filmowej. Muzyka Raymonda Scotta jest znana milionom widzów z wersji przygotowanych przez Carla Stallinga do ponad 120 animowanych filmów Warner Brothers: od „Looney Tunes” po „Merrie Melodies”.
Raymond Scott/Harry Warnow ( 10.09.1908-8.02.1994) urodził się na Brooklynie w rodzinie żydowskich imigrantów z Rosji. Jego starszy brat, Mark był dyrygentem, skrzypkiem i reżyserem muzyczny programu „Your Hit Parade” w CBS Radio. To on namówił Raymonda do kariery muzycznej. W 1931, po skończeniu Julliard School of Music, gdzie uczył się gry na fortepianie, teorii muzycznej oraz zasad komponowania, rozpoczął karierę jako pianista w radiu CBS. To wtedy przyjął pseudonim „Raymond Scott”, aby oszczędzić bratu oskarżeń o nepotyzm, kiedy radiowa orkiestra zaczęła wykonywać jego kompozycje. Pod koniec 1936 roku Raymond Scott skompletował własny zespół Raymond Scott Quintette. W zespole grali znakomici muzycy: klarnecista Pete Pumiglio, trębacze Bunny Berigan i Dave Wade, basita Louis Shoobe, saksofonista Dave Harris oraz perkusista Johnny Williams. Lider i kompozytor przygotował ciekawe brzmienie, w którym popularny swing wzbogacał dynamicznymi aranżacjami, zmniejszając – niestety – rolę jazzowej improwizacji. Stworzony w ten sposób styl muzyki Raymond Scott nazwał „descriptive jazz” (jazz opisowy), a swoim pracom nadawał niezwykłe tytuły, jak „New Year’s Eve in a Haunted House” („Sylwester w Nawiedzonym Domu”), „Dinner Music for a Pack of Hungry Cannibals” („Muzyka Obiadowa dla Paczki Głodnych Kanibali”, czy „Bumpy Weather Over Newark” („Wyboista Pogoda Nad Newark”). Mimo popularności wśród publiczności, media odniosły się krytycznie do jego twórczości. W 1939 roku Raymond Scott, poszukując nowego wyzwania przekształcił swój zespół w swingowy big-band. Do nowej orkiestry zaprosił czarnoskórego kontrabasistę Chubby’ego Jacksona, a kiedy w 1942 roku został dyrektorem muzycznym radia CBS, dokonał historycznego przełamania bariery koloru skóry poprzez zorganizowanie międzyrasowego zespołu radiowego: zatrudnił kilku z najlepszych czarnoskórych jazzmanów, takich jak saksofonista Ben Webster, trębacze Charlie Shavers i Emmett Berry oraz basistę Billy’ego Taylora.
Bardzo znana jest także aktywność Raymonda Scotta jako wynalazcy. Scott, który uczęszczał do technicznej szkoły średniej w Brooklynie, był pionierem muzyki elektronicznej oraz eksperymentował z dźwiękiem W latach 30-tych i 40-tych przygotowałi stworzył w reżyserce – poprzez monitorowanie i dostosowywanie akustyki – wiele z erksperymentalnych utworów. 1946 Scott założył Manhattan Research, oddział Raymond Scott Enterprises, który miał projektować i produkować urządzenia i systemy muzyczne.Wykorzystując instrumenty, które sam zaprojektował, takie jak Clavinox czy Electronium nagrał futurystyczne elektroniczne kompozycje dla reklam radiowych i telewizyjnych. Zbudował także jedne z pierwszych urządzeń (rodzaj sekwensera polifonicznego) zdolne do emisji serii elektronicznych dźwięków w zadanej sekwencji.
Znakomitym hołdem dla muzyki Raymonda Scotta jest album, jaki przygotowała oficyna Violin Jazz Records. Album „Reimagined” to ekscytująca kolekcja kilkunastu kompozycji Raymonda Scotta opracowanych teraz w nowych aranżacjach laureata Grammy Award, Gordona Goodwina. Sesja zawiera nowoczesne aranżacje ośmiu klasyków Scotta w tym najpopularniejsze kompozycje, takie jak „Powerhouse”, „Twilight in Turkey”, „Huckleberry Duck”, „The Quintette Goes to a Dance” oraz „In an 18th Century Drawing Room”. Jest także „special track” czyli zupełnie nowa kompozycję „Cutey and the Dragon”, która powstała na podstawie niedokończonego szkicu wykonanego przez Raymonda Scotta w 1982 roku, a Goodwin ukończył kompozycję w sposób oddający hołd stylowi wielkiego kompozytora. Album, który także kilka nagrania archiwalne głosu Raymonda Scotta wraz ze słowami historyka dźwięku Arta Shifrina i nagrodzonego Grammy dyrygenta Johna Williamsa, fragmenty z filmu dokumentalnego „Deconstructing Dad” (w reżyserii syna Raymonda, Stana Warnowa). Ekskluzywność sesji znaczona jest udziałem znakomitych muzyków: poza perfekcyjną orkiestrą Gordona Goodwina gra słynny Quartet San Francisco oraz zaproszona gościnnie formacja wokalna Take 6.
