Gitarzysta Sonny Greenwich (Herbert Lawrence Greenidge) jest pewnością jednym z weteranów kanadyjskiego jazzu. To samouk, który od najmłodszych lat uwagę poświęcał na nauce gry na gitarze, by jako dwudziestolatek pracować z grupami rhythm and bluesowymi w barach i klubach jazzowych Toronto. Zdecydowany zwrot w kierunku nowoczesnego jazzu przyniosło spotkanie z Johnem Coltrane’m i jego muzyką. Sonny Greenwich w stosunkowo krótkim czasie doszedł do prawdziwej wirtuozerii w grze na gitarze i coraz częściej zapraszany był do zespołów uznanych jazzmanów: koncertował z Johnem Handy’m ( w latach 1966-67), przez pewien czas grał z legendarnym Hank’em Mobley’em, by już w 1968 roku zdecydować się na powołanie własnej grupy do której chętnie przystąpili Jimmy Garrison i Jack DeJohnette. Zespół odniósł spory sukces a sam gitarzysta stał się poszukiwanym sidemanem. Po krótkim okresie pracy z Milesem Davisem w Toronto ( w 1969 roku), nagrywał z grupą, którą współtworzył razem z Donem Thompsonem. Przez wiele lat nie mógł jednak odzyskać pozycji, na jaką zapracował sobie w latach 60-tych, choć często zapraszany był do projektów innych jazzmanów ( od Gary’ego Burtona, Kenny’ego Wheelera, Eda Bicketta, Paula Bley’a po Elvina Jonesa). Najczęściej realizuje własne projekty, sporo nagrywa i koncertuje. Jego dyskografia obejmuje wspaniałe i kultowe ( w Kanadzie) albumy, takie jak „Third Season”, “ Soft And Groovy”, “Jazzzz”, “Love Song For A Virgo Lady”, “The Old Man And The Child”,” Sung Song-The Music Of Sonny Greenwich”, “Solar Explorations –z Moe Koffmanem, “Evolution, Love’s Reverse”, “Bird Of Paradise”, koncertowy “Live At Sweet Basil”, “ Standard Idioms”, “ Hymn To The Earth”, “Spirit In The Air”, “Outside In”.
