Dwie znakomite formacje Bastarda i Sutari połączyły siły, aby stworzyć autorską opowieść o muzyce pogranicza. Na wspólnym albumie „Tamoj” sięgają do korzeni polsko-litewsko-białoruskiej kultury. Czerpią z ludowych pieśni białoruskich, litewskich sutartines, ale także polskiej muzyki tradycyjnej. Studiując bogate i niezwykle różnorodne źródła, próbują dotrzeć do tego co potencjalnie drzemie na styku tych regionów i tradycji. Choć Bastarda i Sutari traktują owe odmienne dziedzictwa z największym szacunkiem to swym projektem stworzyły muzykę znoszącą wszelkie granice.
Bastarda to projekt powołany do życia przez Pawła Szamburskiego (klarnet), Tomasza Pokrzywińskiego (wiolonczela) oraz Michała Górczyńskiego (klarnet kontrabasowy). Muzycy improwizując wokół archaicznych melodii, komponując i aranżując na ich podstawie zupełnie nowe utwory – budują pomost łączący odległe muzyczne światy, docierają do ich uniwersalnego, duchowego wymiaru. Twórczość Bastardy to współczesna, na wskroś oryginalna i bardzo osobista wypowiedź oparta na bogatych tradycjach muzycznych, zdokumentowana imponującą i niezwykle różnorodna dyskografią ( „Promitat eterno”, „Ars moriendi”, „Nigunim”, „Fado”, „Kołowrót”, „Minne”). Do projektu „Tamoj” trio rozbudowało swoje brzmienie udziałem Basi Songin ( śpiew, kankles, bęben ramowy), Dobromiły Życzyńskiej (śpiew, skrzypce, bęben ramowy, perkusjonalia) oraz Kasi Kapela ( śpiew, skrzypce, kankles, bęben ramowy) włączając Trio Sutari we wspólny, artystyczne obieg. Bowiem Trio Sutari to siła trzech kobiecych głosów i niezwykle rozbudzonej wyobraźni muzycznej. Formacje ma na swoim koncie entuzjastycznie przyjęte płyty „Wiano”, „Osty” oraz „Siostry rzeki” – album pełen transowych, polifonicznych kompozycji dialog z tradycjami ludowymi, splecionymi wokół tematów natury, wolności, kobiecości i siostrzeństwa. Eksperymentują z różnymi technikami wokalnymi, wielogłosem, tradycyjnymi polskimi rytmami. Tworzą własne instrumenty oraz badają potencjał muzyczny przedmiotów codziennego użytku. Aranżują tradycyjne polskie pieśni, a także komponują własne utwory, oparte na różnych kobiecych tradycjach muzycznych iautorsko interpretują tradycje polskich pieśniarek ludowych.
