Obsypywany nagrodami Grammy i współpracujący z największymi gwiazdami jazzu, muzyki klasycznej i folkowej Béla Fleck jest najpopularniejszym i najbardziej uznanym wirtuozem gry na banjo. Jego elokwencja instrumentalisty wraz z ogromnym polotem i kreatywnością stworzyła całkowicie nowy styl gry oraz ekspozycji banjo, jako instrumentu solowego.
Béla Anton Leoš Fleck (jego nazwisko jest połączeniem węgierskiego kompozytora Béli Bartóka, kompozytora Antona Weberna i czeskiego kompozytora Leoša Janáčka) urodził się (10 lipca 1958 roku) na Upper West Side w Nowym Jorku. Grą na mało popularnym banjo zainteresował się , gdy usłyszał Earla Scruggsa grającego piosenkę przewodnią do serialu telewizyjnego „The Beverly Hillbillies” oraz zafascynowany hitem „Dueling Banjos” Erica Weissberga, przebojowej instrumentalnej piosenki z filmu „Deliverance”. Swoje pierwsze banjo otrzymał – w wieku 15 lat – od dziadka Morrisa wraz z prywatnymi lekcjami u Erika Darlinga, Marca Horowitza i Tony’ego Trischki, który został jego mentorem a później także muzykiem zespołu. Po ukończeniu w 1976 roku High School of Music & Art. Béla Fleck przeprowadził się do Bostonu i jako nastolatek dołączył do zespołu Tasty Licks. Formacja ta stanie się impulsem do założenie autorskiej grupy Flecktones, z która genialny artysta nagrał bestsellerowe albumy oraz zdobył ważne nagrody. Formację założył w 1988 roku wraz z basistą Victorem Wootenem, pianistą Howardem Levy’m i perkusistą Roy’em Wootenem. Béla Fleck określa Flectones jako „mieszankę akustycznej i elektronicznej muzyki z folkowymi i bluegrass’owymi korzeniami połączonej funkiem i jazzem”.
Teraz kolejna odsłona talentu: znakomita „Rhapsody In Blue” w swojej interpretacji niezwykle popularnego połączenia klasycznej formy z jazzową improwizacją autorstwa George’a Gershwina. Béla Fleck wraz z Virginia Symphony Orchestra pod dyrekcją Erica Jacobsena prezentuje ( w rocznicę premiery dzieła George’a Gershwina, dokładnie 100 lat temu, w Aeolian Hall w Nowym Jorku 12 lutego 1924 roku). Mimo, że sama oryginalna kompozycja jest stosunkowo krótka, Béla Fleck nadaje jest monumentalny format dzieła symfonicznego, wplatając wariacje na ten znany, Gershwinowski temat, „Rhapsody In Blue(grass)” – pełen entuzjazmu solowy pojedynek z muzykami z gwiazdorskiego zespołu My Bluegrass Heart oraz „Rhapsody In Blue(s)” specyficzny hołd dla charakterystycznego utworu Gershwina, nagrany z grającym na dobro Jerry’m Douglasem i mandolinistą z Nashville, Samem Bushem.
Béla Fleck otrzymał pięć nominacji do tegorocznej Grammy Award, m.in. w kategorii ”Best Contemporary Instrumental Album” za płytę „Rhapshopdy in Blue” oraz ( nagraną w duecie wraz z pianistą Chick’em Coreą) nominację do Grammy albumem „ Rembrance” ( Best Instrumental Composition).
