Bob Belden należy do nielicznej grupy multiinstrumentalistów jazzu (aranżer, saksofonista tenorowy i sopranowy, pianista), którzy nie poddając się pragmatyzmowi tej muzyki tworzą nowe stylistyki i brzmienia. Jego projekty muzyczne , zwłaszcza te dotyczące nowych interpretacji klasyki jazzu i rocka, spotkały się z entuzjastycznym przyjęciem krytyków i publiczności.
Wychowany w muzycznej rodzinie (matka śpiewa, brat i siostra grają na pianinie) od najmłodszych lat poddawany był muzycznej edukacji. Zaczynał od gry na pianinie, potem ( jako jedenastolatek) grał na saksofonie altowym. Początkowo grał w zespole rockowym brata (1969-71), potem zgłębiał arkana muzyki ( jazzu oraz aranżacji) w New Orleans Texas State University (1973-78). Na profesjonalnej estradzie zadebiutował w Denton Dues Band (1977), by na kolejne sezony związać się z zespołami wybitnych innowatorów jazzu : Woody’ego Hermana ( w latach 1979-80), Donalda Byrda (1982-85), Mela Lewisa (1984-85). To właśnie wtedy Bob Belden zainteresował się nowymi formami aranżacji jazzowej i odtąd najczęściej poddawać będzie się tej fascynacji. Początkowo grając i aranżując w zespołach Michela Legranda (1985-87), Joe Chambersa ( od 1987) i Raya Mantilli (1988).
Zajmował się także edukacją jazzową, produkował albumy dla trębacza ( zespołów Charliego Parkera) Reda Rodneya. Inne projekty płytowe utrwalają jego kompozycję to „Treasure Island” oraz autorską interpretację opery „Turandot”; aranżuje dla Herbie Hancocka („The New Standards”), Joe Hendersona („Porgy and Bess”), Bernarda Purdie ( „Soul to Jazz II”). Od 1989 roku Beldena pochłania praca z własnym ( warsztatowym) big bandem, do którego zaprasza najwybitniejszych twórców jazzu. W orkiestrze Boba Beldena grają ( uczestnicząc w różnych projektach ) m. in. John Scofield, Billy Childs, Dianne Reeves, Bobby Watson, Jay Henderson, Dennis Chambers, Bob Stewart, Cassandra Wilson, Greg Osby. Z zespołem Bob Belden Ensemble realizuje autorskie nagrania ( np. Rewelacyjny album “Black Dahlia”) oraz projekty prezentujące nowe wersje przebojów muzyki rozrywkowej : „When Doves Cry „ ( przeboje Prince’a), „Strawberry Fields „ ( grupy The Beatles), „Straight To My Heart „ ( hity Stinga) , „Tapestry” ( z przebojami Carole King).