Standardowe, mainstreamowe trio przygotował w swoim kolejnym projekcie legendarny amerykański perkusista Phil Haynes. Do współpracy zaprosił  znakomitego pianistę Steve’a Rudolpha oraz kontrabasistę Drew Gressa. Trio Day Dream porusza się w subtelnej stylistyce balladowego mainstream jazzu nie stroniąc od kreowania własnych kompozycji oraz sięgania po wielkie standardy jazzowego kanonu. Takim jest z pewnością podwójny, koncertowy album „Duke & Strays Live” dedykowany wybitnym kompozytorom jazzu: Duke’owi Ellingtonowi i Billy’emu Strayhornowi. Mieni się zatem sesją nagrana podczas koncertu (w The Natalie Davis-Rooke Recital Hall na Bucknell University w Pensylwanii, 10 września 2023 roku) bogatym zestawem wielkim, jazzowych standardów zagranych przez perfekcyjne Day Dream Trio. Wśród kreatywnych i ciekawych interpretacji słynne „ Africa Power”, „Perdido”, „Sophisticated Lady”, „Lush Life”, „Come Sunday”, „Rockin’ in Rhythm” oraz ponadczasowy „Take The A Train”.

Bohaterami wieczoru nie był jednak tylko Duke Ellington i Billy Strayhorn, ale trójka wybitnych muzyków. Perkusista i kompozytor Phil Haynes to jeden z najciekawszych innowatorów jazzu. Grywał z najlepszymi: saksofonistami Anthony’m Braxtonem, Ellery Eskelinem i Davidem Liebmanem,  trębaczami Thomasem Hebererem, Herbem Robertsonem i Paulem Smokerem, basistami Markem Dresserem, Kenem Filiano i Drew Gressem, pianistami Davidem Kikoskim, Denmanem  Maroney’em i Michelle Rosewoman, wokalistami Theo Bleckmannem, Nicholasem Homerem i Hankem Robertsem oraz skrzypkiem Markem Feldmanem. Prowadzi auorski  kwartet Free Country, trio No Fast Food ( z Davidem Liebmanem) oraz klasyczne trio fortepianowe Day Dream. Jego rozległa dyskografia obejmuje prawie setkę wybitnych płyt zrealizowanych zarówno dla oficyn amerykańskich, jak i europejskich.

Basista i kompozytor Drew Gress jest dzisiaj jednym z cenionych muzyków jazzu. Nagrywa i koncertuje zarówno z orkiestrą symfoniczną z St.Petersburga, jak i big bandem University of Colorado. Drew Gress dał się poznać przede wszystkim jako doskonały muzyk i współtwórca sukcesu nagrań i koncertów w zespołach Tima Berne’a, Don Byrona, Kenny’ego Wernera, Uri Caine’a, Toma Raineya, Freda Herscha i Phila Haynesa ( No Fast Food, Free Country, Day Dream) Prowadząc własny kwartet Jagged Sky jest równocześnie „etatowym” basistą w trio Marca Coplanda. Jego ogromna dyskografia obejmuje kilkadziesiąt albumów, z których najważniejsze to autorskie „Heyday”, „The Irrational Numbers”, „And Again”, „Spin & Drift”, “ Seven Black Butterflies”, „The Sky Inside” oraz realizowane wraz z innymi muzykami („Beauty Secrets” z Kennym Wernerem, z Johnem Abercrombie „Within a Song”, „39 Steps”, „Up & Coming”, z Timem Berne „Vision Rites”, „Please Advise”, z Uri Caine’m „Wagner e Venezia”, „The Goldberg Variations” „ Uri Caine Ensemble Plays Mozart”) , „Joint Venture”, „In the Shadow of a Cloud”, “I Am a Stranger in This World”, “With Words Unspoken”, “Romance with the Unseen”, “Night Whispers”.

Pianista i kompozytor Steve Rudolph studiował grę na trąbce i kompozycję na Butler University. Już jako absolwent stał się jednak znakomitym pianistą a wkrótce muzykiem grup Buddy’ego Morrowa, w tym – powołanej do koncertowania w 1977 roku – legendarnej Tommy Dorsey Orchestra. Młody pianista  stal się modnym artystą sceny jazzowej w Pensylwanii, został prezesem i założycielem Central PA Friends of Jazz, jednej z najbardziej aktywnych organizacji jazzowych w USA. Prezentowany jako „rising star” Jazz Times Convention w Nowym Jorku w 1998 roku i zwycięzca konkursu pianistycznego Jazziz Magazine – Seven Springs Jazz Festival w 1999 roku, otrzymał również prestiżową nagrodę Harrisburg Arts Award 2002. Wraz z nagrodami i laurami pojawiły się lukratywne kontrakty oraz koncerty: od  trasy po Rosji i Syberii w 2003 roku po udział  w New World Symphony w Miami i stypendia Pennsylvania Council on the Arts Jazz Fellowship. Młody pianista występował wraz najwybitniejszymi artystami: Louie Bellsonem, Ale’m Grey’em, Buddy’m Tate, Clark’em Terry’m, Paquito D’Riverą, Herbem Ellisem, Buddy’m DeFranco, Terry’m Gibbsem, Mills Brothers, Buddy’m Morrowem. Nagrywał także z Mattem Wilsonem, Johnny’m Colesem, Calem Collinsem, Rogerem Humphries’em, Joe Huntem, Billem Goodwinem, J.D. Walterem, Ali Ryersonem, Dwayne’em Dolphinem, Vinnym Valentino, Paulem Langoschem, Tomem Strohmanem, Amy Banks  i Philem Haynesem. Jego ciekawa dyskografia zawiera nie tylko sesje z gigantami jazzu, ale także autorskie albumy: od „Dedicated To You”, „In Our Time” i „Pure Imagination” po „Everything I Love” i koncertowy „Live” nagrany z autorskim trio.

Trio Day Dream  jest dla muzyków swoistą konsekwencja standardowych koncepcji mainstreamowego i post bopowego jazzu, ale także ukłonem w stronę tradycji jazzowej oraz niezwykle szerokim obszarem do tworzenia własnej koncepcji oraz improwizowanej faktury. Trio poza albumem „Duke & Strays Live” nagrało także – zawierający wyłącznie kompozycje Steve’a Rudolpha, Drew Gressa i Phila Haynesa – album „Originals” oraz utrzymany w konwencji jazzowych standardów album „Day Dream” – wizytówkę amerykańskiego trio z klasykami gatunku, takimi jak „Beautiful Live” Victora Younga, „Lover Man”  Ramireza i Davisa, „Turn Out The Stars” Billa Evans czy słynny temat „Day Dream” Ellingtona i Strayhorna.

Dionizy Piątkowski