Malo znany w Polsce Felipe Salles jest niezwykle aktywnym muzykiem w USA. Pochodzący z brazylijskiego São Paulo Felipe Salles jest muzykiem, który przebywa w Stanach Zjednoczonych od 1995 roku, gdzie pracował i nagrywał z wybitnymi artystami jazzowymi, takimi jak Randy Brecker, Paquito D’Rivera, David Liebman, Melissa Aldana, Lionel Loueke, Jerry Bergonzi, Chico Pinheiro, Magos Herrera, Sofia Rei, Yosvany Terry, Jovino Santos Neto, Oscar Stagnaro, Luciana Souza i Bob Moses. Felipe Salles jest stypendystą Guggenheim Foundation Composition Fellow w 2018 roku, stypendystą South Arts Jazz Road Creative Residency Grant Fellowship w 2021 roku, zdobywcą stypendium NALAC Fund for the Arts w 2015 roku, zdobywcą stypendium French American Jazz Exchange w latach 2009-2010 oraz zwycięzcą w latach 2005-2006 programu Chamber Music America New Works: Creation and Presentation Grant Program, grantów sponsorowanych przez The Doris Duke Charitable Foundation. Wydał dziewięć uznanych przez krytyków nagrań jako lider, w tym “Departure” (2012), “Ugandan Suite” (2014), “Varanda” (2017), “Tiyo’s Songs of Life”(2022) oraz (z Interconnections Ensemble) “The Lullaby Project”, “Other Works for Large Jazz Ensemble” i “The New Immigrant Experience”. Felipe Salles jest także członkiem New World Jazz Composers Octet, Awakening Orchestra Kyle’a Saulniera, Mango Blue Alexa Alveara oraz – nominowanego do Grammy – La Clave Secreta Gonzalo Grau.
Felipe Salles – profesor studiów jazzowych i muzyki afroamerykańskiej na University of Massachusetts Amherst zrealizował ciekawy project ze swym Interconnections Ensemble. Salles wybrał do nagrania zróżnicowaną i fascynującą obsadę gości reprezentujących różne narodowości, kultury, tradycje, pokolenia. Legendarny saksofonista i klarnecista Paquito D’Rivera (Kuba), wokalistka Sofia Rei (Argentyna), saksofonista Jacques Schwarz-Bart (Gwadelupa), flugelhornistka Nadje Noordhuis (Australia), wokalista Magos Herrera (Meksyk), saksofonista i perkusista Yosvany Terry (Kuba), gitarzysta Chico Pinheiro (Brazylia) oraz saksofonistka Melissa Aldana (Chile) – to goście specjalni „Home Is Here”.
„ Pod całym tym projektem kryje się trochę antropologicznej ciekawości — wyjasnia genezę sesji Felipe Salles. Rozmowy z muzykami były fascynujące i pomogły mi znaleźć sposoby pisania muzyki, która wydawała się związana z osobowościami i historiami ludzi”. Otwierający „Re-Invention” to gra słów zaczerpnięta z komentarza Paquito Rivery o muzykach, którzy nieustannie muszą odkrywać siebie na nowo. Salles podążył za tym pomysłem, zastanawiając się nad rozległością bogatej kariery mistrza instrumentów dętych drewnianych; odwołał się do klasycznej techniki Rivery przechodząc przez sekcje inspirowane tangiem, brazylijskim chorinho i tradycjami afro-kubańskimi. „Meridian 63” Salles napisał z myślą o doświadczeniach piosenkarza w muzyce jazzowej, klasycznej, popowej i folkowej. Złożony utwór wykorzystuje argentyńskie wpływy i hybrydowy rytm prowadzący do oszałamiającego wokalu w dialogu ze zręcznymi członkami zespołu. Schwarz-Bart użył słowa „polimorficzny”, aby opisać swoje podejście do łączenia swoich korzeni i wpływów, tworząc polirytmiczny utwór, który rozchodzi się w wielu kierunkach. „Wanderlust” jest wizytówką liryzmu Nadje Noordhuis, zmysłowy „Two Worlds Together” jest bogato zaaranżowany wokół barwy głosu Magos Herrery, portretu, jak mówi Salles, „kulturowej osobowości, kogoś, kto jest bardzo Meksykaninem, a także bardzo nowojorczykiem”. Głęboko zakorzeniony w afro-kubańskich rytmach jest „World Citizen” skupia się na dziedzictwie Yosvany Terry’ego, jak również na jego nowoczesnym jazzowym brzmieniu, podczas gdy „Storytelling” opiera się na wyczuciu narracji i nieustraszonej wirtuozerii Melissy Aldany. Chico Pinheiro, przyjaciel Sallesa z dzieciństwa z Brazylii, podsumował różnicę między jazzem a muzyką brazylijską, mówiąc, że ta pierwsza dotyczy pragnienia przewodnictwa w zespole, podczas gdy druga skupia się na „The Promise of Happiness”. Felipe Salles spełnia obietnicę w całym „Home Is Here”, tworząc suitę muzyczną podkreśloną niezwykłą grą i kreatywnymi emocjami. „Jako muzycy tworzymy nasz dom wszędzie tam, gdzie możemy robić to, co chcemy, tak jak chcemy. Chciałem więc zbadać, co oznacza „dom” i jak to wpływa na naszą muzykę. A jednocześnie, jak muzyka wpływa na nasze perspektywy? Chciałem zastanowić się, w jaki sposób elementy współczesnego jazzu pochodzą z perspektywy i wkładu imigrantów” – konkluduje kompozytor i lider Interconnections Ensemble.
