Friend ’n Fellow to jeden z najważniejszych zespołów akustycznego jazzu wokalnego. Ciemnoskóra wokalista Constanze Friend – określana często jako „śpiewająca Josephine Baker”- jest dzisiaj atrakcją wielu prestiżowych estrad, choć najpewniej czuje się w kameralnych salach i klubach. W jej muzyce doszukać można się oczywistych odniesień do stylistyki Niny Simone, Elli Fitzgerald, Billie Holiday oraz Cassandry Wilson. Wraz z wirtuozerskim gitarzystą Thomasem Fellowem tworzą niepowtarzalny nastrój i charakterystyczną stylistykę. Zespół powstał w 1991 roku ale już ich pierwszy album ( „Fairy Godmother“) zwiastował początek wielkiej kariery i ogromne zainteresowanie europejskich mediów. Przygotowana trasa koncertowa obejmowała ponad sto koncertów w najważniejszych klubach Niemiec, Austrii, Francji, Szwajcarii. Zarówno krytycy, jak i publiczność zwracała uwagę nie tylko na wspaniały głos wokalistki ,ale także ( jak to określił francuski magazyn Jazz Hot) „spójne brzmienie zespołu, czyli one-man-band – gitarzysty Thomasa Fellowa„.
Nie bez przyczyny duet nawiązał więc współpracę z prestiżowa wytwórnią Ruf Records, która odtąd włączyła nagrania Friend 'n 'Fellow do swojego głównego katalogu. W kolejnym roku ukazał się album „Home„, który natychmiast stał się bestsellerem . W promocji albumu i trasy koncertowej w Europie i w USA wziął udział legendarny bluesman Luther Allison, co dla młodych artystów stanowiło najlepszą rekomendacje. Słynny bluesman uczestniczył w koncertach i został producentem kolejnego albumu „Purple Rose„. Płyta ta stała się przełomową w karierze zespołu. Zauroczenie bluesem, jazzem, gospel zaczęło ustępować miejsca także nagraniom i standardowym przebojom rocka a nawet muzyki rozrywkowej. Tak jak w przypadku innych grup wokalnych czy wokalistek jazzu coraz częściej w repertuarze duetu odnajdywały się jazzujące i swingujące interpretacje przebojów J. Hendrixa, Bono & U2, J. Feliciano. Doskonała wokalna interpretacja, wirtuozeria gitarzysty powodowały, że nagrania te nabierały całkowicie nowej formuły i stawały się jazzującymi standardami i przebojami duetu. Zmiany te ukazał album „Taxi” oraz sztandarowy w repertuarze album „Covered” , z przepięknymi interpretacjami np. „Light My Fire”, „I Still Haven’t Found What I’m looking For” czy standard „What a wonderful world„. Sporym wydarzeniem był także – zarejestrowany w teatrze Mom Ami w niemieckim Weimarze – koncert wydany na DVD „Live„. Choć ukazał zaledwie fragment ogromnych możliwości interpretacyjnych i repertuarowych zespołu to stał się doskonałym pretekstem do licznych zaproszeń duetu na najważniejsze festiwale i estrady świata. Entuzjastycznie przyjęto recitale w Londynie, Paryżu, Nowym Jorku, Pekinie, Wiedniu, Zurichu i Lucernie oraz w słynnym Jazzrally Dusseldorf Festival, gdzie Friend ’n’ Fellow wystąpili wraz z Rayem Charlesem.
