W październiku 2017 roku trzech znakomitych muzyków z obu stron Atlantyku spotkali się w Lund w Szwecji, aby zagrać niemal całkowicie spontaniczny koncert. Sześć lat później legenda amerykańskiego saksofonu Oliver Lake, szwedzki mistrz fortepianu Mathias Landæus i utalentowany perkusista Kresten Osgood przedstawia album „Spirit”, dokumentujący artystyczne spotkanie sprzed lat.
Oliver Lake jest jednym z najciekawszych instrumentalistów nowoczesnego jazzu oraz frontmanem „ new black music”. Oliver Lake pracował z Lesterem Bowie’m w zespołach rhythm and bluesowych i soulowych, potem założył własny zespół (z Floydem LeFlore na trąbce i Leonardem Smithem na perkusji). W 1968 roku otrzymał tytuł magistra sztuki w zakresie muzyki na Lincoln University, potem uczył przez trzy lata muzyki w szkołach w St. Louis. W tym czasie stał się założycielem i członkiem Black Artists Group (BAG), koordynował też współpracę koncertową z chicagowską AACM. Studiował aranżację i kompozycję u Olivera Nelsona oraz kontrabas u Rona Cartera. W 1972 roku dołączył w Paryżu do warsztatowej formacji BAG oraz grał z Anthonym Braxtonem. Eksperymentował w muzyce elektronicznej: we wrześniu 1973 roku nagrał autorski „‘Passing Through” – album, gdzie we fragmencie ( „Whap” ) solowy saksofon altowy prowadzi muzyczny dialog z syntezatorem. W 1974 roku dzięki rekomendacji A.Braxtona w Arista Records, podpisał kontrakt na nagranie płyty „Heavy Spirits” – album odznaczający się chłodną nowoczesnością, złożony m.in. z trzech utworów, gdzie alt improwizuje solo na tle aranżowanych smyczków. Później Oliver Lake złagodził swe awangardowe podejście do muzyki ale w nowym zespole (Michael Gregory Jackson grał na gitarze, a Paul Maddox , później Pheeroan akLaff, na perkusji) w latach 1976-78 prezentował muzykę zadziwiająco oryginalną, gdzie wśród awangardowych klasycznych współbrzmień przewijała się nić giętkiej saksofonowej, jazzowej frazy. Album „ Prophet” nagrany w 1980 roku dla wytwórni Black Saint, to hołd Lake’a złożony jego idolowi Ericowi Dolphy’emu. Płyta „Clevont Fitzhubert ” z następnego roku, to klasyczny free-bop. Niebawem zaistniał na rynku jako lider zespołu jazz-popowego ( z reggea’owym albumem „Jump Up”). Oliver Lake zagrał także w kwartecie saksofonowym założonym przez Braxtona ( w związku z realizacją albumu „New York”). Grupa ta w 1977 roku przyjęła nazwę World Saxophone Quartet (David Murray zastąpił Braxtona) i stała się bodaj najważniejszą formacją ( poza The Art Ensemble Of Chicago) „new black tradition”. W tym samym czasie, Oliver Lake prowadził także niewielkie zespoły ( w skład których często wchodzili Geri Allen, P.aLaff i Fred Hopkins), prezentujące muzykę błyskotliwą, ostrą, rodzaj awangardowego hard-bopu lat 80-tych.Pod koniec tej dekady O.Lake grywał także z Reggie’m Workmanem w autorskim zespole kontrabasisty oraz w Trio Transition. Doskonale zaprezentował się na płycie „Circles” z Marilyn Crispell . Ogromna dyskografia Olivera Lake’a obejmuje kilkadziesiąt albumów zrealizowanych zarówno w ramach autorskich projektów, jak i wspólnie z wybitnymi, awangardowymi artystami jazzu. Najważniejsze i posiadające doskonałe recenzje to z pewnością albumy „Passing Thru”, “Heavy Spirits” , “Point From Which Creation Begins”, “Holding Together” , “Life Dance Of Is”, “Shine” , “Prophet”, “ Jump Up” (z 1982 roku), “Expandable Language “Gallery”, “Plug It”, “, “Impala” , “Trio Transition With Oliver Lake” “Again And Again”, “ Circles” ( z Marilyn Crispell), “Boston Duets” (z Donalem Foxem), “Edge-Ing”, “Virtual Reality” ,”Dedicated To Dolphy” oraz zestaw albumów, jakie zrealizował wraz z World Saxophone Quartet ( np. koncertowy “Live At Brooklyn Academy Of Music”, “ Dances And Ballads”, “ Rhythm And Blues”, “Plays Duke Ellington” , “Moving Right Along”). Obejmująca już ponad pół wieku kariera Olivera Lake’a pozwoliła mu współpracować z tytanami muzyki ( od Bjork, Lou Reeda, A Tribe Called Quest i Brooklyn Philharmonic po kultowy World Saxophone Quartet) zbierając „po drodze” szereg prestiżowych nagród i wyróżnień ( od Mellon Jazz Living Legacy Award, Guggenheim Fellowship Grant po prestiżową Duke Doris Artist Award).
Perkusista Kresten Osgood to ekspansywny multiinstrumentalista z obszerną dyskografią obejmującą ponad sto albumów. Współpracował z takimi artystami jak Lee Scratch Perry, Yusef Lateef, Sam Rivers i Dr Lonnie Smith. Pianista Mathias Landæus wiele lat spędził w Nowym Jorku wnosząc w swoją muzykę spore odniesienie do amerykańskiego jazzu lat 90-tych.Po powrocie do Szwecji założył Glenn Miller Café and Underground, skupiające młodych muzyków oraz ich kreatywne inicjatywy. „Pamiętam, że muzyka była tak łatwa i swobodna” – mówi Kresten Osgood, wspominając wieczór 25 października 2017 roku, kiedy trio zebrało się