„Officium Novum” to najnowszy album Jana Garbarka i The Hilliard Ensemble. Dotychczas wydane dwie płyty („ Mnemosyne ” i „ Officium ”) sprzedano w milionach egzemplarzy na całym świecie. Kolejny album z tej serii ma szansę także stać się światowym bestsellerem. Inspiracją do nagrania była średniowieczna muzyka sakralna rodem z Armenii adaptowana przez Komittasa Vardapeta. Podczas przygotowań do wydania płyty i studiów nad muzyką zawartą na tym albumie Hilliard Ensemble kilkukrotnie odwiedził Armenię celem pogłębienia swej wiedzy i odnalezienia nastroju tej muzyki. Na płycie znalazła się również muzyka celtycka, utwory Arvo Pärta, pieśni bizantyjskie i kompozycje Jana Garbarka.
Niezwykle entuzjastycznie przyjęła bowiem publiczność i krytycy album „ Officium ” nagrany przez Jana Garbarka wraz z Hilliard Ensemble. Muzyka saksofonisty wzbogacona monumentalnym brzmieniem kwartetu wokalnego okazała się wybitnym, muzycznym wydarzeniem. Zrealizowana jesienią 1999 roku trasa koncertowa „ Era Jazzu – Officium & Mnemosyne Tour ” okazała się także jednym z najważniejszych wydarzeń artystycznych dekady. Wielotysięczna publiczność zgromadzona w największych polskich świątyniach ( Katedra Oliwska, Bazylika Mariacka, poznańska Fara, wrocławski kościół św. Elżbiety, warszawki kościół Wszystkich Świętych),metafizyczny nastrój koncertów, wspaniała sztuka wokalna brytyjskich śpiewaków oraz jazzowe, improwizowane komentarze saksofonisty zjednały projektowi „ Officium ” kolejnych, polskich entuzjastów.
„Trudno to nazwać pomysłem ,bowiem The Hilliard Ensemble planował zrealizować nagranie średniowiecznej, hiszpańskiej kompozycji „Officium defunctorum” jako samodzielne, wokalne dzieło – wyjaśnia pomysł nagrania Jan Garbarek – Manfred Eicher, producent ECM Records, zaproponował , by stworzyć rodzaj muzycznego misterium gdzie precyzyjnie interpretowane utwory wokalne komentował by dźwięk jazzowego saksofonu. To było pomysł dziwny i nikt specjalnie nie spodziewał się, że poza eksperymentem brzmienia coś więcej z tego wyniknie. Eicher jest w swojej firmie producentem eksperymentatorem, stad też” Officium” zrealizowaliśmy nie w studio ,lecz w ustronnym klasztorze św. Gerolda w Alpach. Przy realizacji nie poddawałem się specjalnym inspiracjom, to był raczej rodzaj muzycznego komentarza do wspaniałej sztuki wokalnej The Hilliard Ensemble. Było ta także dla mnie ogromne , twórcze wyzwanie „.
Zrealizowany w 1994 roku album „ Officium ” stał się na kolejne lata wizytówką artysty, wytwórni oraz brzemienia. Garbarek nagrał tę płytę ( później także album „ Mnemosyne” a teraz „ Officium Novum” ) wraz ze słynnym, brytyjskim kwartetem wokalnym The Hilliard Ensemble (David James-kontratenor, Rogers Covey-Crump -tenor, John Potter-tenor oraz Gordon Jones –baryton) Tym razem muzyka saksofonisty wzbogacona monumentalnym brzmieniem kwartetu wokalnego okazała się wybitnym, muzycznym wydarzeniem dekady; zadziwiającym fenomenem trafiającym nie tylko do krytyków i muzyków ale milionów fanów na całym niemal świecie. „ Na jazz skład się wiele elementów , z czego improwizacja , a więc rodzaj emocjonalnego, indywidualnego komentarza jest niezwykle ważna – wyjaśnia Jan Garbarek – W „ Officium ” , „ Mnemosyne ” i „Officium Novum” jazzowa improwizacja nie jest jednak elementem najważniejszym .Tutaj kompozycje wokalne budują brzmienie, a saksofonowy komentarz jest swego rodzaju uzupełnieniem. Może dlatego nagrania te różnią się znacznie od innych, jazzowo-klasycznych pomysłów „.
