Trzeba być wybitnym i odważnym wokalistą by zmierzyć się z kultowa sesją, jaką w 1962 roku zrealizował John Coltrane wraz z Johnnym Hartmanem. Takiemu projektowi przyporządkował się Kevin Mahogany, który do współpracy zaprosił wybitnego sasksofonistę Tony’ego Lakatosa i zaproponował zestaw „The Coltrane Hartman Fantasy” z kultowymi standardami „Come Rain Or Come Shine”, „If I’m Lucky”, „How High The Moon”, „My Little Brown Book”.
Kevin Mahogany ( 30.07.1958 -17.12.2017) to jedna z najważniejszych gwiazd światowej wokalistyki jazzowej. Na jazzowej scenie zaistniał przede wszystkim jako wyśmienity wokalista jazzowy, ale jest przecież także doskonałym klarnecistą i saksofonistą. Swą muzyczna edukację rozpoczął od nauki gry na klarnecie, potem szczególnym sentymentem darzył saksofon barytonowy. W szkole średniej uczył się gry na saksofonie z Ahmadem Aladeenem ( z prestiżowej Charlie Parker Foundation). Równocześnie i coraz częściej występował nie jako instrumentalista, lecz ciekawy wokalista ( emisję głosu ćwiczył na Baker University). Nie bardzo przywiązując wagi do kariery wokalnej zadebiutował w 1973 roku ( jako saksofonista) na profesjonalnej estradzie z zespołem Eddie’go Bakera – New Breed Orchestra. Do sztuki wokalnej powróci dopiero po kilku latach, gdy założy chór jazzowy na Baker University (1981). Początkowo śpiewał z różnymi grupami rhythm and bluesowymi; sam stworzył nawet własny zespół, z którym, bez specjalnych sukcesów, koncertował w latach 1984-87. Najciekawsze okazały się próby czynione wraz z zespołem Robinsona Pike’a ( 1982), z grupą The Apollos (w latach 1987-90). Właśnie w ramach The Apollos rozbudowywał swój repertuar o standardy jazzu : coraz częściej śpiewał piosenki z repertuaru Joe Turnera, Billy’ego Ekstine’a i Joe Williamsa. W latach 1990-92 Kevin Mahogany postrzegany był już jako wokalista jazzowy i od 1993 roku rozpoczął solowe koncerty wyłącznie z jazzowym repertuarem. W 1993 roku ukazał się debiutancki album wokalisty „Double Rainbow”, bardzo dobrze przyjęty przez publiczność i krytykę. W latach 1995-2001 wokalista związał się z wytwórnią Warner Bros. Records, dla której nagrał kilka znakomitych albumów ( m.in. „Kevin Mahogany” (1995), „ Another Time, Another Place” (1995) , „My Romance” (1998), „Portrait of Kevin Mahogany” (1999), „Pussycat Duets: The Music Of Charles Mingus” ( 1999). Spory sukces odniósł grając ( i śpiewając) w filmie Roberta Altmana „Kansas City” (1995) oraz na koncercie w Carnegie Hall „Eastwood After Hours” (1996). Wraz z częstym koncertami w Europie realizuje także autorskie nagrania będąc gościem lokalnych zespołów ( np. album „The Vienna Affair”).
Album „The Coltrane Hartman Fantasy “ ( nagrany wraz z brawurową sekcją : Thomas Rückert- fortepian, Henning Gailing- kontrabas i perkusista Martijn Vink) to kwintesencja jazzowej wokalistyki i ballady. Sesja ukazuje, jak Kevin Mahagany z równym powodzeniem odnajdywał się w wielu stylach muzycznych – od bebopu, poprzez bluesa po swingujący jazz. Obdarzony zmysłowym, ciepłym barytonem, uwodził także elegancją, wdziękiem i wyśmienitym jazzowym feelingiem.
