Muzyka nowego projektu brytyjskiego kompozytora Maxa Richtera trwa 8 godzin (tyle ile zalecany przez lekarzy nocny odpoczynek ) i jej zadaniem jest skutecznie ukołysać słuchacza do snu. Godzinny album „From Sleep” ukazał się w wersji CD ( i podwójnego LP) nakładem prestiżowej Deutsche Grammophon. “Można powiedzieć, że ta krótka wersja jest przeznaczona do “słuchania”, a długa ma być „słyszana” podczas snu” – mówi Richter. kompozytor i pianista zauroczony twórczością Iannisa Xenakisa, Briana Eno, Philipa Glassa i Steve’a Reicha . Fascynuje go łączenie muzyki klasycznej z elektroniczną, budowanie barw i brzmień specyficznego neoklasycyzmu i „new music” spod znaku ECM.
Nowatorskie dzieło „Sleep” napisane zostało na fortepian, smyczki, instrumenty elektroniczne i partie wokalne bez słów. Kompozytor wpadł na ten pomysł, ponieważ od dawna intrygowało go zjawisko snu. “Kiedy byłem dzieckiem to była moja ulubiona czynność. Często wyobrażam sobie proces komponowania jako marzenie na jawie i gdybym mógł, spałbym 23 godziny na dobę! Sen to jedna z najważniejszych naszych czynności życiowych – dla mnie sen jest absolutną świętością”. Podczas przygotowań do tego nagrania, Richter korzystał z rad słynnego amerykańskiego neurobiologa Davida Eaglemana, aby zrozumieć jak działa umysł podczas snu i w jaki sposób muzyka może wpływać na jego działanie, co w znacznym stopniu wpłynęło bezpośrednio na powstającą kompozycję.Richter opisuje swoje nowe dzieło jako “badanie” mechanizmu snu. “To prawdziwy eksperyment, który ma na celu zrozumienie, jak doświadczamy muzyki w różnych stanach świadomości, zarówno podczas czuwania jak i podczas snu, i zadanie sobie pytania dlaczego różni ludzie słuchają w różny sposób. Dla mnie ten utwór jest próbą zobaczenia jak miejsce, w którym świadomość odpoczywa staje się miejscem, w którym może pojawić się muzyka. Stan snu przypomina sytuację kiedy cała maszyneria jest przestawiona na inne tory, ale ciągle pozostaje jedno okno otwarte dla zmysłów – tak, że to, co słyszymy podczas snu staje się jego treścią. Każdy z nas doświadczył tego uczucia, kiedy na przykład dzwoni budzik i to zdarzenie staje się częścią narracji snu” – mówi David Eagleman w rozmowie z Maxem Richterem.
“Można powiedzieć, że ta krótka wersja jest przeznaczona do “słuchania”, a długa ma być „słyszana” podczas snu” – mówi Richter, opisując godzinną wersję jako ”inną drogę wytyczoną w tym samym krajobrazie”.Nawiązując do powracającego zainteresowania czasowym aspektem dzieła muzycznego wśród społeczności artystów Richter mówi: ”Utwór ten nie stwarza niczego zupełnie nowego w muzyce, nawiązuje do Cage’a, Terry Rileya i LaMonte Younga jako ciągle powracająca reakcja na nasze pędzące w oszałamiającym tempie życie – wszak wszyscy mamy potrzebę wytchnienia”.
Premierowe, koncertowe wykonanie muzyki „ Sleep” odbędzie się w nieużywanej elektrowni w Berlinie. Koncertowa wersja ma trwać od północy do 8.00 rano, a publiczność zamiast foteli i programów zostanie zaopatrzona w łóżka. “To ośmiogodzinna kołysanka, moja osobista kołysanka dla szalonego świata. Manifest spokojniejszej strony naszej egzystencji” – mówi Max Richter.
