Piętnaście lat temu, w 2003 roku, ukazał się album „The Blue Notebooks”, którym niemiecki kompozytor i pianista Max Richter oczarował muzyczny świat. Artysta zauroczony twórczością m.in. Iannisa Xenakisa, Briana Eno, Philipa Glassa i Steve’a Reicha stworzył własny, artystyczny kanon, w którym perfekcyjnie połączył muzykę klasyczną i elektonicną, budując barwy i brzmienia osobliwego neoklasycyzmu i autorskiej „new music”. “ The Blue Notebooks ” to jeden z najpopularniejszych albumów Maxa Richtera. Z okazji 15 rocznicy premiery albumu, oficyna Deutsche Grammophon wydała jego nową wersję: album ukazuje się w nowej szacie graficznej, zawiera wiele materiałów dodatkowych (np. nowe aranżacje, remiksy oraz jeden premierowy, niepublikowany dotąd, utwór). Ponadto płyta ukazała się w kilku formatach: podwójnego CD i podwójnego albumu-LP oraz w wersji Super Deluxe z dołączonym…notatnikiem.
„The Blue Notebooks” zostało skomponowane w 2003 roku, a inspiracją do powstania albumu był sprzeciw inwazji w Iraku. Max Richter dedykował wtedy nagranie jako “protest przeciw działaniom w Iraku, zadumę nad kwestią przemocy – zarówno tej, której doświadczyłem osobiście jako dziecko, jak i tej, która dotyka ludzi podczas konfliktów zbrojnych.” Album został zarejestrowany tydzień po masowych ulicznych protestach antywojennych. Na płycie znalazły się fragmenty “The Blue Octavo Notebooks” Franza Kafki oraz „Hymnu o Perle” i „Nieobjętej Ziemi” Czesława Miłosza (czyta je brytyjska aktorka Tilda Swinton).
Do tej pory, sprzedało się ponad 100 tysięcy egzemplarzy tej płyty ( w samym tylko Spotify, była też odtwarzana ponad 90 milionów razy). Album zawiera słynne utwory: “Vladimir’s Blues” (37 milionów odtworzeń na Spotify), “Written on the Sky” (31 milionów) oraz “On the Nature of Daylight” (13 milionów). Oprócz wielkiej popularności w serwisach streamingowych, muzyka z “The Blue Notebooks” była wielokrotnie wykorzystana w filmach, telewizji i reklamach : „Shadow Journal” i „Organum” zostały użyte w ścieżce dźwiękowej animowanego dokumentu “Walc z Baszirem” . Najpopularniejszym okazał się jednak „On the Nature of Daylight„, który wykorzystano jako ilustrację muzyczną w “Nowym Początku” Denisa Villeneuve’a , “Niewinnych” Anne Fontaine , “Twarzy Anioła” Michaela Winterbottoma, “Rozłączonych” Henry’ego Alexa Rubina , „Przypadku Harrolda Cricka” oraz w przebojowym filmie “Wyspa Tajemnic” Martina Scorcese’a.
