Duńska perkusistka i kompozytorka Michela Ostergaard-Nielsen przedstawia debiutancki album „The Cave”, w którym występują światowej sławy amerykańska pianistka Marilyn Crispell i ceniony szwedzki basista Thommy Andersson. Trio, które powstało w 2022 roku łączy trzech głęboko ekspresyjnych i odważnych muzyków, których łączy pasja do starannie opracowanego pisania-komponowanie oraz nieprzewidywalnego piękna spontaniczności wraz z rozbudowaną improwizacją. Nagrany podczas ich debiutanckiej trasy koncertowej album zachwyca surową energię oraz intuicyjną interakcję, które wspólnie tworzą ciekawe i skomplikowane brzmienie.
Marilyn Crispell to jedna z najbardziej znaczących postaci awangardowego jazzu, znana ze swojego wysoce ekspresyjnego, często impresjonistycznego stylu. Swoje pomysły realizowała obok takich ikon, jak Anthony Braxton, Paul Motian i Joe Lovano. Jej dyskografia zawiera kilkadziesiąt albumów w tym wybitne projekty autorskie realizowane dla monachijskiej ECM Records. Thommy Andersson – to ceniony szwedzki basista, który współpracował z takimi legendami jak Yusef Lateef, Paul Bley i Kenny Werner. Liderka trio, perkusistka Michala Østergaard-Nielsen doceniana jest za swój wyjątkowy talent kompozytorski oraz improwizacyjną głębię tworzonej muzyki.Współpracowała z takimi muzykami, jak Marc Ducret i Pa-Kalam Bob Moses a jJako pierwsza Dunka, która otrzymała prestiżową szwedzką nagrodę Jazzkanna w 2018 roku.
„Ten album jest wynikiem mojej wizji i podejścia kompozytorskiego, ożywionego poprzez głęboki kreatywny dialog z Marilyn Crispell i Thommym Anderssonem — wyjaśnia genezę albumu Michala Østergaard-Nielsen. Zawsze fascynowało mnie napięcie między strukturą a wolnością, a dzięki temu trio znalazłam przestrzeń, w której te elementy współistnieją organicznie”. Sesja przedstawia osiem oryginalnych kompozycji perkusistki: niektóre zbudowane są na prostych motywach, które rozszerzają się na nieznane, improwizacyjne terytorium, inne przybierają kształt skomponowanych utworów z przestrzenią na spontaniczną interpretację. Rezultatem jest wciągający pejzaż, w którym cisza, dźwięk i ruch oddziałują na siebie, oferując świeże i sugestywne spojrzenie na klasyczny format tria fortepianowego.
