Pharoah Sanders (13.10.1940 – 24.09.2022) należy do najwybitniejszych saksofonistów nowoczesnego jazzu. Ornette Coleman nazwał Pharoaha Sandersa najwybitniejszym saksofonistą nowoczesnego jazzu. Po krótkim okresie współpracy z zespołami rhythm and bluesowymi, na początku lat 60-tych zamieszkał w Nowym Jorku. Współpracował wtedy z muzykami związanymi z free–jazzową awangardą: Donem Cherry, Albertem Aylerem oraz legendarną The Sun Ra Arkestra. W 1965 roku nawiązał (biorąc udział w kilku istotnych sesjach nagraniowych) trwającą wiele lat współpracę z Johnem Coltrane’m. Okres nagrań i koncertów z zespołem Trane’a okazał się najbardziej znaczący w muzyce Sandersa: awangardowy jazz, afro–jazzowe fascynacje oraz swoista „jazzowa misja” umiejscawiały saksofonistę wśród najwybitniejszych twórców „new black tradition” (Coltrane, Ayler, Coleman). W 1968 roku nawiązał współpracę z The Jazz Composers’ Orchestra prowadzoną przez Mike’a Mantlera i Carlę Bley. Uchodząc za weterana czarnej, jazzowej awangardy nagrywał zarówno albumy firmowane własnym nazwiskiem, jak i chętnie uczestniczył w projektach innych muzyków. Potężna i niezwykle ciekawa dyskografia Pharoaha Sandersa obejmuje tak znaczące albumy, jak “Ascension” z Johnem Coltranem, “Pharoah’s First-(1965 “,Live At The Village Vanguard Again” z Johnem Coltranem, “Symphony For Improvisors”, “Tauhid”, “The Jazz Composers Orchestra”, “Karma”, “Summun Bukmun Umytun”,”Thembi”, “ Love Will Find A Way”, “Rejoice”, “Heart Is A Melody”, “Black Unity”, “Africa”, “ A Prayer Before Dawn”, “Moon Child”, “Oh Lord Let Me Do No Wrong” czy “Message From Home”. Ostatnie nagrania prezentują twórcę lansującego konsekwentnie afro-jazzową tradycję i poszanowanie dla najnowszych brzmień jazzu ostatnich dekad.
„Izipho Zam (My Gifts)” to przełomowe arcydzieło jazzu Pharoaha Sandersa. Album nagrany w 1969 roku, dwa lata po śmierci Johna Coltrane’a i wydany w 1973 roku przez Strata-East Records, prezentuje duży zespół Sandersa, w tym takie znakomitości, jak Sonny Sharrock, Lonnie Liston Smith, Cecil McBee i Leon Thomas. Łącząc wschodnie wpływy z ekspansywnym jazzem, geniusz Pharoaha kreowany w ekspresyjnym „Prince of Peace” (prezentującym także unikalny wokal Leona Thomasa) oraz w prawie półgodzinnym „Izipho Zam” oferującym eksplorację dysonansu i harmonii z zachodnioafrykańską perkusją i medytacyjnymi pieśniami. To przełomowe dzieło legendarnego saksofonisty jest prezentowane po raz pierwszy na płytach CD oraz platformach cyfrowych i 180-gramowym winylu.
