Czcigodny Freakchild jest postacią nietuzinkową. „Kiedy ludzie pytają mnie, czy jestem prawdziwym Reverendem/czcigodnym, często pytam bez obrazy, co masz na myśli mówiąc „prawdziwy czcigodny” – pyta Reverend Freakchild. A potem mówię im, że postać Reverend Freakchild jest czymś w rodzaju artystycznego filozoficznego dociekania”. Reverend Freakchild to artysta znany z pisania i wykonywania odrębnego stylu bluesa, łączącego elementy muzyki psychodelicznej, filozofii zen, country i bluesa.

Dorastał na Hawajach, wychowywany w muzycznym domu: matka była pianistką klasyczną, a ojciec uwielbiał bluesa. Uczęszczał do Northeastern University w Bostonie, gdzie uzyskał dyplom z filozofii i religii, ale postanowił poświęcić się muzyce. Grał rockowej formacji Soul Coughing, założył autorski zespół Bananafish, pojawiał się w  Neptune Ensemble, Soul Miners, Lucky Devils i Cosmic All-Stars. Był również solistą Metro Mass Gospel Choir, z którym występował w prestiżowych salach Nowego Jorku : od  Carnegie Hall, Avery Fisher Hall w Lincoln Center  po  Town Hall. W 2012 roku odbył buddyjską pielgrzymkę do Indii, zaprzyjaźnił się  z mistrzem zen Berniem Glassmanem i stał gorącym wyznawcą tej religii i filozofii.

Zadebiutował albumem “Blues & Spirituals” w  2001 roku, by w kolejnym sezonie zrealizować “Hymn Hustler” oraz z formacją The Cosmic All-Stars (w 2023 roku) kolekcję nagrań „Time Passes Strangely”. W 2010 nagrywa „God Shaped Hole” album, który przynosi mu sporą  popularność i uznanie. Nagrany w 2013 roku „Chaos and Country Blues” staje się  manifestacją artysty dla Zen Buddyzmu oraz stanowi dokument przemiany duchowej wokalisty. Blues Blast Magazine w nowym brzmieniu upatruje połączenia bluesa, zen oraz estetyki punk. Kolejny, trzypłytowy album „Illogical Optimism” zrealizowany zostaje w 2016 roku. Prestiżowy Living Blues Magazinie pisze, że “Czcigodny Freakchild jest wszystkim, tylko nie czcigodnym, z werwą prezentując nieprzewidywalne, ale pełne miłości połączenie bluesa, rocka i muzyki korzennej”. Wydany w 2017 roku “Preachin’ Blues” jest odnotowywany jako faworyt na  Living Blues Charts  wraz z rekomendacją, że „Freakchild opiera swój śpiew i grę na świadomym zrozumieniu bluesa i ducha, jednocześnie wtrącając swój własny światopogląd na to, jak powinni żyć ludzie”. W 2018 roku Freakchild wydaje album “Dial It In” a rok później “Road Dog Dharma” – kolekcję radiowych wywiadów oraz prostych piosenek napisanych w podróży po Stanach. Sesja ta zostaje wydana w 2020 roku jako ”The Bodhisattva Blues”.

Teraz albumem „Bare Bones” i wraz z sesją albumu z 2023 roku ( „Songs Of Beauty For Ashes Of Realization”) dodaje bonusowe wydawnictwo „Odds, Ends & Interviews” –  wypełniony piosenkami i wywiadami, które maja pomóc zrozumieć filozofię artystyczną i życiową  Reverenda Freakchilda. Najbardziej czcigodny Freakchild oferuje zatem filozoficzno- muzyczne przemyślenia i ćwiczenia w bluesowym buddyzmie i innych mistycznych rozkoszach. Umysł Freakchilda wydaje się nieustannie zajęty erudycyjnymi wyjaśnieniami tajemnic życia poprzez muzykę. Reverend Freakchild  deklaruje, że jest buddystą a muzykę uważa za swoją religię. „Zarówno blues, jak i buddyzm – wyjaśnia kontrowersyjny artysta – można postrzegać jako sposoby konfrontacji z rzeczywistością i prawdą ludzkiego cierpienia. Poszukuję transcendencji poprzez piosenkę”. W ramach tej transc