W filmie “Chasing Trane” reżyser John Scheinfeld buduje obraz pioniera nowoczesnego jazzu, saksofonisty, kompozytora oraz innowatora – Johna Coltrane’a. Przez zaledwie siedem lat John Coltrane stworzył muzykę, która stała się podstawą nowoczesnego jazzu. Do dzisiaj wznawiane są nieznane nagrania, które swym rewolucyjnym zamętem udowadniają, jak ogromną energią naładowany był „moment kreacji” poszczególnych sesji i kompozycji. Nowe spojrzenie na modern-jazz i dowolne traktowanie dyscypliny jazzowej spotykały się początkowo ze zrozumiałą krytyką. Ostra, momentami wręcz brutalna gra wywoływała z jednej strony ataki krytyków, z drugiej zaś zachwyt entuzjastów jazzowej awangardy. John Coltrane nie zapominał przy tym o tradycji, nagrywając kompozycje z kanonu jazzu, a nawet bluesa. Albumy ‘Ballads” czy ‘Gentle Side Of John Coltrane’ ukazywały awangardowego muzyka w „ułatwionej” wersji nowoczesnego jazzu. Nagrania te brzmią spokojniej i liryczniej, jakby artysta odległy był od nerwowych drgań awangardy i hard-bopu. Zupełnie inny charakter miała jedna z najwspanialszych kompozycji w całej historii jazzu: hipnotyczny i żarliwy hymn religijny ” A Love Supreme”.John Coltrane wprowadził szereg innowacji o charakterze techniczno-brzmieniowym: po raz pierwszy w historii jazzu używał saksofonu sopranowego, posługiwał się głosem jako tłem dźwiękowym, eksperymentował z muzyką hinduską, swobodnie traktował improwizację. Okazał się innowatorem, który wyznaczył drogę rozwoju jazzu na kolejne dekady.
„Chasing Trane” to niezwykle ciekawy i prowokujący do myślenia film o wybitnym, nieszablonowym artyście, którego przekraczająca granice muzyka także i dzisiaj wywiera ogromny wpływ na twórców na całym świecie. Historia demonów i ciemności, wytrwałości i odkupienia – niesamowita podróż duchowego wojownika; droga, która przekracza wszelkie bariery rasowe, religijne, wiekowe i geograficzne stanowią istotę stylistycznych oraz formalnych wolt, jakim Trane poddał nowoczesny jazz. Sytuacja społeczna amerykańskich lat sześćdziesiątych sprawiła, że nowatorskie nagrania Coltrane’a zostały potraktowane przez część odbiorców jako awangardowe manifesty murzyńskich ruchów społecznych. Wraz z muzyką rodził się ruch społeczny i artystyczny, który z czasem nabrał afro-amerykańskiej manifestacji. Coraz częstsze sięganie przez artystę do kanonu i skojarzeń afrykańskich, duma z afro-amerykańskiego pochodzenia czy wręcz polityczne manifestowanie „nowym jazzem” stały się atrybutami, które plasowały nagrania Coltrane’a także poza artystycznym obiegiem.
W filmie „Chasing Trane” można usłyszeć fragmenty prawie 50 nagrań Coltrane’a z okresu całej kariery genialnego saksofonisty i kompozytora. Nagrania te nie straciły nic ze swej świeżości i stanowią nadal inspirację dla współczesnego, nowoczesnego jazzu. W dokumentalnym obrazie pojawiają się także znamienici muzycy: Wynton Marsalis, Sonny Rollins, Wayne Shorter, Carlos Santana a nawet- zafascynowany jazzem- prezydent Bill Clinton. Choć John Coltrane unikał wywiadów telewizyjnych i dał się namówić zaledwie na kilka rozmów w radio, to chętnie rozmawiał z dziennikarzami magazynów muzycznych i gazet. To właśnie te fragmenty, cytowane przez Denzela Washingtona, ukazują, głębię przemyśleń egzystencjalnych i artystycznych wybitnego artysty, który nie próbując utożsamiać się z hard – bopem czy modern-jazzem, wybrał własną drogę jazzowej awangardy. Zmiany, jakich dokonał John Coltrane w muzyce jazzowej są nieporównywalne z innowacjami np. Charliego Parkera czy Milesa Davisa, zaś jego słynny Kwartet okazał się jedną z najznakomitszych formacji w historii nowoczesnego jazzu.
