Nowoorleański klarnecista i saksofonista sopranowy Sidney Bechet (14.05.1897-14.05.1959) był jednym z najbardziej emocjonalnych, szczerych i pełnych pasji improwizatorów w historii jazzu, obojętnie czy na klarnecie czy na sopranie. Jedną z cech rozpoznawczych jego brzmienia było szerokie wibrato, które już samo w sobie fascynowało słuchaczy, ale trzeba także pamiętać o jego niezwykłych zdolnościach improwizatorskich, którymi z powodzeniem mógł konkurować z Louisem Armstrongiem. Mimo ogromnej emocjonalności i bogactwa melodycznego swoich solówek znajdował stosunkowo niewielu naśladowców (z których na czoło wysuwał się Bob Wilber). Być może po prostu za bardzo wyprzedzał epokę, w której przyszło mu grać.
Karierę rozpoczął w 1909 roku i w ciągu kilku następnych lat grał na klarnecie w zespołach prowadzonych przez legendarne postacie jazzu, jak Buddy Petit, John Robichaux i Bunk Johnson. W 1917 roku Sidney’a Becheta bardzo już mało łączyło z Nowym Orleanem: przeniósł się do Chicago, potem do Nowego Jorku i zatracił cechy wczesnego stylu nowoorleańskiego. W 1919 roku wyjechał do Europy wraz z orkiestrą Willa Mariona Cooka i w Londynie kupił saksofon sopranowy ( opanował grę na tym trudny instrumencie po mistrzowsku). Po powrocie do Stanów współpracował z Jamesem P. Johnsonem i Duke’m Ellingtonem. W latach 30-tych na dłuższy czas związał się z Noble’em Sissle’em. Występował także i nagrywał z wieloma znakomitościami, jak Louis Armstrong, Tommy Ladnier i Eddie Condon. W 1939 roku Sidney Bechet dokonał nagrania „Summertime” dla wchodzącej na rynek wytwórni Blue Note Records, które nie tylko należało do jego największych sukcesów, ale przyniosło mu także ogromną popularność. W latach 40-tych nadal muzykował, ale zajął się także pracą pedagoga (w latach wcześniejszych przez jakiś czas był nauczycielem Johnny’ego Hodgesa). Jednym z jego uczniów był Bob Wilber, którego Sidney Bechet zaprosił do współpracy. Album „The Genius of Sidney Bechet” zawiera sesje zrealizowane w Nowym Jorku w 1947 i 1949 roku. Udział w nagraniach wzięli legendarni muzycy ( m.in Muggsy Spanier, Albert Nicholas, George Brunis, James P.Johnson, Danny Barker, George Foster, Baby Dodds, Wild Bill Davison, Jimmy Archey, Ralph Sutton). W sesji z 1949 roku Sidney Bechet przedstawił swój autorski zespół Circle Seven ( Albert Snaer, Buster Bailey, Wilber De Paris, James P.Johnson, James Toliver, Walter Page i George Wetting). Krążek zawiera ciekawe wersje standardów tradycyjnego oraz swingowego jazzu ( m.in. “Wild Cat Blues”, “Love For Sale”, “St.Louis Blues”, “Sweet Lorraine”, “Black & Blue”, “Ain’t Misbehavin”, “Summertime”, “I Got Rhythm”, “September Song”).
