Teksański trubadur, gitarzysta i wokalista Steve Howell nagrał blisko tuzin albumów, realizując sesje zarówno z autorskim The Mighty Men, jak i biorąc gościnny udział w projektach innych, znanych muzyków. Artysta jest zauroczony „american roots music” i jest znakomitym i charyzmatycznym twórcą doskonale odnajdującym się w tej niezwykle rozległej stylistyce. Steve Howell interesuje się wieloma innymi stylami muzycznymi, w tym rytmem i bluesem oraz rock’n’rollem a jego śpiew zakorzeniony w wiejskim akustycznym bluesie i tradycyjnych gatunkach jazzowych, które narodziły się na południu Ameryki. Nie dziwi zatem, że najnowszy album „Gallery Of Echoes” prezentuje wyrafinowane i pełne czułości kompozycje z katalogu herosów gitarzysty, takich jak Blind Lemon Jefferson, wielebny Gary Davis i Blind Willie McTell. Muzyka to wirtuozerska klasa umiejętności gry na gitarze. Piosenki, które powstały pod koniec XIX wieku i na początku XX wieku, Steve Howell przedstawia z autentycznym wdziękiem i szczerą narracją wielkiego bluesowego gawędziarza.
Steve Howell był nastolatkiem, kiedy po raz pierwszy usłyszał, jak John Hurt z Mississippi gra country bluesa. Był rok 1965, a doświadczenie to stało się objawieniem, które otworzyło dla młodego muzyka drzwi do nowego muzycznego wszechświata. Kolejni herosi „roots music”, tacy jak Blind Willie McTell i Leadbelly, Robert Johnson i Son House, wielebnego Gary Davis, Blind Willie Johnson i Blind Blake zaszczepili u Steve’a Howella miłość do muzyki czarnych śpiewaków gitarzystów akustycznych. Jego zainteresowanie wiejskimi, folkowo-bluesowymi stylami i historią muzyki sprawiło, że dowiedział się więcej o tym, jak ta muzyka dotarła do miasta i połączyła się z przeważającymi w miastach zespołami grającymi na trąbce, tworząc silne pokrewieństwo z tradycyjnym jazzem i muzyką Nowego Orleanu z pierwszej połowy XX wieku. Jego muzyczna droga zawierała odtąd muzykę pop, country, rock i blues drugiej połowy wieku, ale zawsze w tle stała muzyka Louisa Armstronga, Milesa Davisa, Billa Evansa, Lestera Younga, Jacka Teagardena, Arta Tatuma, Counta Basie, Duke’a Ellingtona, Cheta Atkinsa, Wesa Montgomery, Bucky Pizzarelli’ego, Joe Passa, George Van Epsa, Lenny’ego Breau i wielu innych wielkich artystów jazzowych. Te fascynacje przełożyły się z czasem na niezwykle osobisty styl gry Steve’a Howella. Gitarzysta wydał nawet zbiór gitarowych aranżacji w stylu fingerstyle oraz książkę „Snoozer Quinn: Fingerstyle Jazz Guitar Pioneer” a w 2011 roku otrzymał nagrodę Historical Significance Award przyznawaną przez Academy of Texas Music.
