Elokwentny saksofonista tenorowy i sopranowy, klarnecista oraz klarnecista basowy Victor Goines przygodę z jazzem rozpoczął (mając niespełna sześć lat) od nauki gry na klarnecie. Jak na muzyka z Nowego Orleanu przystało brał także często udział w ulicznych paradach i muzycznych i prezentacjach. Pobierał także prywatne lekcje pod okiem Carla Blouina, który namówił młodego wirtuoza na pracę z saksofonem i kontynuowanie nauki gry na klarnecie i saksofonie na Loyola University w Nowym Orleanie ( gdzie uzyskał dyplom w 1984 roku). Zadebiutował ( w 1983 roku) brawurowo w kwartecie swojego nauczyciela, pianisty Ellisa Marsalisa z którym także koncertował niemal na całym świecie.W połowie lat 80-tych nawiązał współpracę z wybitnymi muzykami starszego pokolenia: koncertował i nagrywał z Lionelem Hamptonem, Bobby’m Watsonem, Dizzy’m Gillespiem, Jackiem McDuffem, orkiestrą Ruth Brown. Często zapraszany był przez innych liderów: Damona Shorta, wokalistkę Dianne Reeves, Donalda Harrisona, Freddiego Greena, Jamesa Moody’ego. W 1993 dołączył do septetu Wyntona Marsalisa, z którym koncertował przez jeden sezon by w 1994 roku zostać muzykiem jego sztandarowej Lincoln Center Jazz Orchestra. Jako doskonały instrumentalista grał w zespołach wielkich gwiazd jazzu ,jak i pop-estrady (Terrence Blanchard, Dee Dee Bridgewater, Ray Charles, Bo Diddley, Bob Dylan, Lionel Hampton, Freddie Hubbard, B.B.King, Lenny Kravitz, Branford Marsalis, Ellis Marsalis, Marcus Roberts, Diana Ross, Eric Clapton, , Stevie Wonder.) a jego grę sluchać na kilkudziesieciu slynnych albumach oraz autorskich projektach ( np. „Genessis” , “Fine And Mellow”, “New Adventures”, “A Dance At The Mardi Grass Ball“ , “The Gospel Truth”, “Joe’s Blues”, ”Love Dance”) oraz z zepolem Wycliffe’a Gordona.
