Znakomita orkiestra radiowa West Deutsche Rundfunk ma na swym koncie  kilkaset sesji i nagrań zrealizowanych z udziałem wybitnych osobowości jazzu i muzyki rozrywkowej. Są wśród nich zarówno The New York Voices, Yellowjackets, Patti Austin, Ron Carter, Maceo Parker, Bill Evans, Joe Zawinul, Paquita D’Rivera jak i Carmen McRea, Kevin Mahogany i Bob Mintzer. Teraz do tego zacnego grona dołączyła Andrea Motis – katalońska wokalistka i trębaczka, gwiazda wiosennej Ery Jazzu.

 Andrea Motis na światowej estradzie zaistniała wraz z albumem „Emotional Dance”, zestawem wspaniałych piosenek, w których śpiewem raz bliższa jest Norah Jones (do której ją coraz częściej porównują), raz jest bluesowo nostalgicznej Billie Holiday, innym razem bawi się latynoską bossa-novą, jak Astrud Gilberto. To zauroczenie latynoskimi rytmami, sambą i bossa-novą stało się inspiracją do nagrania albumu „Do Outro Lado Do Azul”, który nie unikając jazzowej maniery artystki, jest dojrzałą synteza portugalskich, brazylijskich nut i nastrojów. Najnowszy „Colors & Shadows” to ponownie niezwykle subtelny, nastrojowy i latynoski album. Teraz Andrea Motis ukazuje się jako melancholijna wokalistka i trębacz-solista jazzowego big bandu. Opiniotwórcze media porównują młodą artystkę z legendarną Astrud Gilberto a płyta „Colors & Shadows” od tygodni okupuje jazzowe i komercyjne listy popularności.

Andrea Motis prawie całe życie grała i śpiewała w zespołach jazzowych.  Na płycie zrealizowanej wraz ze słynnym WDR Big Bandem jest doskonale wpasowana w brzmienie swingującej orkiestry: raz jako ekspresyjna wokalistka, innym razem jako „rasowy” solista big bandu. Z niezwykłą łatwością nawiązuje dialog z całym zespołem, czym buduje perfekcyjne brzmienie całej sesji. Andrea Motis wybrała do orkiestrowej prezentacji piosenki pochodzące z jej wcześniejszych albumów ( „Emotional Dance”, „Do Outro Lado Do Azul”), ale teraz w relacji z orkiestrowym brzmieniem, jej zrelaksowana dotąd  bossa nova spotyka się z rytmicznym pędem jazzowej orkiestry. Takie właśnie aranżacje przygotował Mike Moss, dyrygent WDR Big Band, nadając piosenkom nowoczesny koloryt i brzmienie. Andrea Motis interpretuje swoje własne kompozycje, a także swoje wersje wielkich standardów jazzowych – czystym, prostym głosem i zrelaksowanym dźwiękiem trąbki, który bez wysiłku wije się przez wszystkie rejestry. To tak, jakby robiła to przez całe życie.

Dionizy Piątkowski