Sporym zaskoczeniem, dla miłośników muzyki gitarowej oraz talentu basisty Jacka Niedzieli-Meiry, jest jego autorski album „Burrelhouse” zrealizowany w konwencji przypominającej brzmienie legendarnego kwartetu Jimmie’go Smitha z charyzmatycznym gitarzystą Kenny’m Burrellem. Zaskoczenie wynika nie tyle z doboru kompozycji, klasycznego zespołu (Kajetan Galas- organy Hammonda oraz perkusiści Łukasz Żyta i Grzegorz Pałka), co z autoprezentacji lidera, jako wyśmienitego i elokwentnego …gitarzysty.
Jacek Niedziela- Meira to jeden z najznamienitszych kontrabasistów jazzu, kompozytor i znawca jazzu. Od kilku dekad obecny na jazzowej estradzie, „notoryczny” laureat Jazz Top Jazz Forum (kontrabasista roku), znany ze współpracy z wybitnymi, amerykańskimi znakomitościami jazzowymi ( Art Farmer, Bobby Watson, Kevin Mahogany, Mike Mainieri, Eddie Henderson) oraz czołówką polskiej sceny jazzowej (Jan Ptaszyn Wróblewski, Anna Maria Jopek, Ewa Bem, Urszula Dudziak, Piotr Baron, Henryk Miśkiewicz, Leszek Możdżer, Piotr Schmidt, Mieczysław Szcześniak, Piotr Wojtasik, Tomasz Szukalski). Jacek Niedziela-Meira jest autorek znakomitych książek „Historia Jazzu – 100 wykładów” oraz „Kontrabas Jazzowy”. Prowadzi klasę kontrabasu i wykładów „Historii Jazzu” (Międzynarodowe Warsztaty Jazzowe w Puławach, Krakowie i Pułtusku) oraz uczestniczy w pracach jury konkursów jazzowych ( Bielska Zadymka Jazzowa, Jazz Juniors, Jazzowy Krokus,Tarnów Jazz Contest). Jest także Profesorem Nadzwyczajnym Akademii Muzycznej we Wrocławiu i PWSZ w Nysie, prowadzi wykłady na amerykańskich uniwersytetach w Louisville i Cinncinatti. Jego dyskografia obejmuje sześć autorskich albumów oraz kilkadziesiąt zrealizowanych wraz z innymi liderami. Teraz bogatą dyskografię uzupełnia album „Burrellhouse”, który basista zrealizował jako gitarzysta.
Inspiracją sesji „Burrellhouse” był gitarzysta Kenny Burrell ( grał z takimi legendami jak Billy Holiday, John Coltrane, Jimmie Smith czy Benny Goodman). Autor „Burrellhouse” jest doskonale tego świadomy i podczas swej gry uruchamia wszystkie te elementy, które budzą w słuchaczu najbardziej pozytywne emocje. Tytułowy „Burrellhouse” czy „Detroit Booga-Loop” (oba autorstwa lidera) nawiązują do bogatej w wydarzenia i wybitne postacie tzw. szkoły Detroit. Obiektem szczególnego uhonorowania jest tu postać Kenny’ego Burrella, wieloletniego gitarzysty w trio Jimmie’go Smitha. Na „Burrellhouse” zagrali muzycy doskonale rozumiejący obraną stylistykę. Gitarowe trio z organami Hammonda (Kajetan Galas) i perkusją (Łukasz Żyta i Grzegorz Pałka) to ukłon w stronę tradycji brzmień Jimmy’ego Smitha. W muzyce pojawia się energia rhythm and bluesa, jest w niej sporo wzbierającej rytmicznej i instrumentalnej siły, melodycznej witalności, tanecznych riffów, ale również nastrojowych impresji. Wszystko bardzo stylowe, bez eksperymentów i nowoczesnych zauroczeń. Pośród dziewięciu kompozycji znajdziemy dwie autorstwa Jacka Niedzieli-Meiry, „Ludzkie gadanie” Seweryna Krajewskiego oraz zestaw standardów autorstwa Burrella, Van Heusena, Bowmana i „I’ve Grown Accustomed to Her Face” Loewe i Lernera , w którym gitarzysta rekomenduje się solowymi, wirtuozerskimi technikami.
