„Live in Poland” to projekt, jaki pianista Jack Reilly przedstawił w poznańskiej szkole muzycznej przy ul. Solnej jesienią 1978 roku. Album nagrany w Poznaniu zawiera wyłącznie kompozycje Jacka Reilly’ego (m.in.”Easter Suite” i „Autumn Suite”) z precyzyjnym, melodycznym odniesieniem do muzyki Lennie’go Tristano. Amerykański pianista i kompozytor był moim pierwszym artystą, którego w 1978 roku sprowadziłem do Polski. Artysta był zachwycony publicznością i przyjęciem jego muzyki, entuzjazmem promotorów oraz – co najczęściej wspominał – serdeczną, polską gościnnością.
Jack Reilly (1.01.1932 – 18.05 2018) był jednym z tych artystów, którzy przy ogromnym, kreatywnym sukcesie nie doczekał się szerokiego uznania wśród publiczności. Za swoje umiejętności kompozytorskie i wykonawcze był szanowany i podziwiany przez muzyków, ale nigdy nie osiągnął takiego poziomu uznania publiczności, na jaki zasługiwał. Magazyn Down Beat upatrywał w nim „drugiego Billa Evansa” i widział w muzyce Reilly’ego następcę Lennie’go Tristano. Jack Reilly nigdy nie był pianistą jazzowym, częściej skłaniał się ku stylistyce nowoczesnej muzyki klasycznej oraz awangardowej. Fascynowała go sama sztuka pianistycznej interpretacji oraz siła jazzowej improwizacji. Rozmiłowany w modernizmie jazzu kwintetu Lennie’go Tristano i z taką fascynacją zadebiutował ( wraz Johnem LaPortą) w 1958 roku na Newport Jazz Festival. Potem przez lata współpracował z Benem Websterem i awangardowym Big Bandem George’a Russella.
Jack Reilly oprócz prywatnych studiów u legendy jazzu Lennie’go Tristano, studiował u wpływowego Halla Overtona i kompozytorki muzyki współczesnej Ludmili Ulehii. Ukończył Manhattan School of Music