W 2002 roku Nguyen Le nagrał album „Purple – Celebrating Jimi Hendrix”. Zafascynowany legendarnym rockmanem poddał własnej interpretacji wspaniałe kompozycjie-ikony ery Woodstock. Muzyczna inwencja oraz artystyczny smak Nguyena Le sprawiły, że miast efekciarskiego odegrania hitów Jimi’ego powstała doskonała płyta balansująca swoim zamysłem i brzmieniem gdzieś między elektrycznym bluesem, jazzową improwizacją a zadziornym rockiem. To swoiste uhonorowanie kompozycji J.Hendrixa i owe „ Celebrating Jimi Hendrix” jest tutaj li tylko zabiegiem formalnym. Nguyen Le wie jak zagrać/rozegrać znane kawałki i jak potraktować, by stały się zaledwie intencja twórczą, a nie zabiegiem zgrabnego odegrania „coveru”. Dla takiego pomysłu zjednał siebie doskonały zespół: zaprosił m.in. wybitną perkusistkę Terri Lyne Carrington, ekscentryczną basistkę Meshell Ndegeocello, malijską wokalistkę Aida Khann. To dzięki nim wyeksponowano egzotyczne ( azjatyckie, afrykańskie) brzmienia w pozornie rockowych przekazach Hendrixa. Ciężki, wręcz heavy-metalowy „Manic Depression” uskrzydla afrykańska wokaliza Khann, słynny „Purple Haze” jest teraz funkowym przebojem, a „Voodoo Child” staje się w interpretacji grupy Nguyena Le jakimś szamańskim obrzędem. Wietnamski gitarzysta nadał kompozycjom Hendrixa nowego wymiaru; bazując na formie i harmonii, zbudował perfekcyjny jazz-rockowy patos z precyzyjnie budowanymi improwizacjami i wirtuozerskimi kombinacjami.
Wietnamski gitarzysta Nguyen Le jest sensacją europejskich i amerykańskich estrad oraz liderem zespołów, w których pojawiają się największe gwiazdy. Ma na swoim koncie kilkanaście autorskich płyt oraz bardzo wiele albumów do udziału których został zaproszony jako solista. Współpracował z takimi sławami jak Yellowjackets, Uri Caine, Johnny Griffin, Didier Lockwood, Carla Bley, Steve Swallow, Randy Brecker, Toots Thielemans, Courtney Pine, Steve Lacy, Dee Dee Bridgewater, Gil Evans, Quincy Jones, Miroslav Vitous, Trilok Gurtu, Dewey Redman, Jon Christensen, Nana Vasconcelos, Paolo Fresu, Kenny Wheeler, John Taylor, Richard Bona, Paul McCandless John McLaughlin, Michel Petrucianni, Markus Stockhausen, Enrico Rava, Ray Anderson, Dave Douglas i wielu, wielu innych.