Pat Metheny – amerykański gitarzysta, kompozytor, improwizator oraz dwudziestokrotny zdobywca nagrody Grammy, wydaje swój najnowszy, solowy album „MoonDial”, który – pod względem formy – przypomina wcześniejsze nagrania gitarzysty, takie jak „One Quiet Night” z 2003 roku czy „What’s It All About” zrealizowany w 2011 roku. Tym razem solowe impresje, improwizacje, kompozycje oraz wirtuozerska technika gry realizowane są na specjalnie przygotowanej przez Lindę Manzer, bliską współpracowniczkę Metheny’ego i jedną z czołowych lutniczek na świecie, gitarze barytonowej z nylonowymi strunami. Na potrzeby poprzednich albumów Metheny opracował specjalny system strojenia, którego konwencjonalne struny nylonowe nie są w stanie osiągnąć „bez pękania lub brzmienia jak banjo”. W połączeniu z nowym rodzajem strun nylonowych z Argentyny, gitara pozwoliła Metheny’emu użyć systemu strojenia, który wcześniej uważał za możliwy tylko z metalowymi strunami, a jego podekscytowanie nowym zestawem sprawiło, że zrobił coś, czego nigdy wcześniej nie robił: wymyślił, nagrał i wydał nowy album w trakcie trwania trasy koncertowej.

„MoonDial” to dla mnie naprawdę wyjątkowy album – wyjaśnia genezę sesji Pat Metheny. Jest niezwykle osobisty: każda sekunda na tej płycie poświęcona jest najważniejszym dla mnie aspektom bycia muzykiem. Dotyk, dźwięk, harmonia, melodia – to wszystko się tam znajduje. Ten instrument w jakiś sposób pozwala mi naprawdę skupić się na tych elementach”. Dobór repertuaru opiera się na prostej zasadzie: połączenia oryginalnych, inspirowanych nowym instrumentem kompozycji Pata Metheny’ego oraz standardów. Na płycie znalazły się zatem takie utwory, jak „You’re Everything” Chicka Corei, „Here, There and Everywhere” Johna Lennona i Paula McCartney’a oraz kompozycje Matta Dennisa ( „Angel Eyes” i „Everything Happens to Me”). Znalazły się tu też kompozycje „My Love and I” Davida Raskina, tradycyjna melodia „Londonderry Air” oraz ballada napisana do filmu „Apache” z Burtem Lancasterem. Poza nowymi kompozycjami gitarzysty jest także, pochodząca z repertuary Unity Band „This Belongs to You” z 2012 roku. „Ktoś powiedział, że ta płyta jest „Ekstremalnie spokojna”, co według mnie jest trafnym określeniem- mówi Pat Metheny. Ale z drugiej strony jest ona tak intensywna! Jeśli włączysz ją naprawdę głośno – co polecam – przeniesiesz się w zupełnie inne miejsce, zwłaszcza jeśli słuchasz od początku do końca. Tego rodzaju transcendentalne ambicje zawsze odczuwałem od moich ulubionych muzyków”. Całą sesję łączy subtelny nastrój i brzmienie, które Pat Metheny nazywa „intensywną kontemplacją”.

Pat Metheny ma w swojej dyskografii ponad 50 albumów, które uhonorowano 39 nominacjami do Grammy Awards. Jego kultowy album „New Chautauqua” z 1979 roku zdefiniował erę instrumentalnego amerykańskiego folku wykorzystującego gitarę akustyczną. Płytą „Zero Tolerance For Silence” przesunął granice nowoczesnego tworzenia muzyki i pełnił rolę komplementarnej płyty do nagrodzonej Grammy „Secret Story„. Projekt „Orchestrion”, do którego Pat Metheny napisał muzykę i skonstruował serię instrumentów, kontrolowanych przez swoją gitarę, nagrywając efekty zarówno w studio, jak i na koncercie na żywo, był tak rewolucyjny w koncepcji i wykonaniu, że nawet po ponad dekadzie wyróżnia się spośród wcześniejszych pomysłów na to, co solista może osiągnąć sam na scenie. Niepostrzeżenie wśród tych projektów rozwinął jeszcze inny nurt: dwie solowe płyty nagrane z wykorzystaniem gitary barytonowej „One Quiet Night” i „What’s It All About” zdobyły nagrody Grammy i są stylistycznymi poprzednikami „MoonDial”. Wyróżniają się nie tylko jako czyste solowe nagrania gitarowe, ale także dzięki całkowicie nowemu systemowi strojenia, który pozwolił Metheny’emu stworzyć prawie orkiestralny wymiar brzemienia. „MoonDial” jest solowym albumem gitarowym, bez dodatkowych ścieżek, nagranym na gitarze barytonowej. To, co wyróżnia „MoonDial</