W letnią i wakacyjną podróż zabiera nas pakietem doskonałych albumów wydawnictwo DUX Recordings proponując zachwyt dla rytmów tango, światowej klasyki i polskiej tradycji oraz awangardy, odrobinę nostalgii Starszych Panów i pakiet debiutów.
Album „Stravaganza” to frapująca podróż muzyczna po włoskiej muzyce XVI i XVII wieku, to swoisty wykład o wzajemnych wpływach włoskiej muzyki instrumentalnej i wokalnej. Unikalne połączenie harfy podwójnej ( Sara Agueda) i klawesynu (Javier Nunez) – dwóch bardzo w owym czasie popularnych, polifonicznych instrumentów – sprawia, że nagrania z niniejszej płyty brzmią innowacyjnie i bardzo sugestywnie, choć dokonane zostały przy pomocy na wskroś tradycyjnych środków.
Bohaterem nagrania „4 AM Tango” jest Marcelo Nisinman – argentyński kompozytor i wirtuoz bandoneonu, uznany solista, zapraszany przez orkiestry i organizatorów festiwali na całym świecie. Tym razem argentyński wirtuoz zaprosił do współpracy szczecińską orkiestrą kameralną Baltic Neopolis Orchestra realizując kolejną wizję tango. Pojawiają się zatem brawurowe kompozycje Astora Piazzolli, Pedro Datta, Enrique Pedro Delfino i Carlosa Gardela ale także autorskie kompozycje Marcelo Nisinmana.
Pianista Witold Janiak proponuje „Noesis” czyli pomysł przygotowany na improwizujący fortepian oraz kwartet smyczkowy. Kompozytor Witold Janiak, odwołując się do Platona, zaprasza do intelektualnie wyrafinowanej podróży przez świat swojej muzyki a sam album jest doskonałym i perfekcyjnym odniesieniem do dzisiejszej muzyki, zawieszonej gdzieś między klasyczną awangardą, jazzem a nieskrępowana improwizacją. Klasycznym jest oczywiście album „Magical Chopin” przygotowany przez znakomitego pianistę Rafała Mokrzyckiego. To pomysłowa kompilacja gatunków muzycznych, począwszy od form narracyjnych („Ballada g-moll op. 23”), skończywszy na miniaturach tanecznych („Mazurki op. 50”) oraz ciekawie zaprezentowanych walcach Fryderyka Chopina.
Interesująco rozegrano także klasyczne polonezy Henryka Wieniawskiego, Karola Lipińskiego, Fryderyka Chopina i Emila Młynarskiego. Perfekcyjny duet Zuzanna Budzyńska ( skrzypce) oraz Szymon Ogryzek ( fortepian) albumem „Polonaises” doskonale włączyli się w estetykę kompozycji naszych, wielkich romantyków.Płytę Zuzanny Budzyńskiej oraz Szymona Ogryzka uznać można za krótką antologię poloneza w twórczości cenionych polskich kompozytorów. Każdy z utrwalonych na płycie utworów stanowi przejaw pomysłowej adaptacji polskiego folkloru na gruncie muzyki skrzypcowej. Jak zaznacza sama artystka, twórczość zaprezentowanych na płycie kompozytorów ma dla niej szczególny wydźwięk : Karol Lipiński urodził się w jej rodzinnym mieście, Henryk Wieniawski na świat przyszedł w Lublinie, gdzie ukończyła szkołę muzyczną I stopnia, a Emil Młynarski przez wiele lat był rektorem uczelni, z którą obecnie skrzypaczka jest związana.
Ważne w katalogu DUX Recordings są sesje kompozytorów muzyki współczesnej i awangardowej. Takim jest album „Cracow Wind Quintet & Friends”, gdzie słynny krakowski kwintet dęty zaprosił do studia m.in. pianistkę Beatę Bilińską i saksofonistę Pawła Gusnara, by zagrać słynne kompozycje Alexandra Zemlinsky’ego, Artura Malawskiego, Dariusa Milhaud, Mikołaja Góreckiego i popularne ( także w wersjach jazzowych) „ Cantabile in H” Krzesimira Dębkiego.
Maurizio Grandinetti to jeden z niewielu światowej sławy artystów, odnoszących sukcesy na gruncie zarówno wykonawstwa twórczości awangardowej, jak i dzieł powstałych w XVII i XVIII wieku. Artysta gra z powodzeniem na gitarze klasycznej, jak i elektrycznej, co niewątpliwie wpływa na szerokie spektrum repertuaru, jakim dysponuje. Występuje regularnie na recitalach solowych, koncertach z towarzyszeniem orkiestry, niejednokrotnie improwizuje oraz prezentuje własne oryginalne opracowania. Album „Rine” obejmuje autorskie dzieła Grandinetti’ego (oraz wybrane aranżacje dzieł skomponowanych w epoce baroku i renesansu) w ciekawej interpretacji Anny Radziejewskiej (mezzo sopran) i słynnego Ensemble Cordaeola.
Interpretacji muzyki Josepha Rennera podjął się organista Tomasz Zając. Zaprezentowane na płycie „ Joseph Renner’s Organ Music” utwory dają słuchaczowi pełny obraz środków harmoniczno-wyrazowych, jakimi kompozytor posługiwał się na gruncie muzyki organowej. Joseph Renner to ciekawy i słynny organista i kompozytor: urodził się w 1868 roku w Ratyzbonie,jego pierwszym nauczycielem muzyki był ojciec – kompozytor, organista, kierownik ratyzbońskiego chóru oraz organizator prywatnego instytutu muzycznego. W roku 1887 Joseph Renner objął posadę dyrygenta chóralnego w austriackim Bludenz, a w 1893 roku, gdy powrócił do Ratyzbony, objął stanowisko organisty w tamtejszej Katedrze. Dwa lata później rozpoczął działalność pedagogiczną. W 1900 roku nawiązał znajomość ze znakomitym kompozytorem i organistą Maxem Regerem, który wyjątkowo przychylnie wypowiadał się o jego solowych dziełach. Teraz, poprzez interpretacje Tomasz Zająca, poznajemy niezwykle ciekawe kompozycje wybitnego organisty.
Krzysztof Baculewski przez lata dał się poznać nie tylko jako świetny kompozytor, ale także jako publicysta i pedagog. Od ponad 30 lat Krzysztof Baculewski działa jako członek komisji repertuarowej Festiwalu Warszawska Jesień. Album „Chamber and Piano Works” obejmuje reprezentatywne, kameralne kompozycje Krzysztofa Baculewskiego oraz wybrane utwory skomponowane na flet solo. Teraz ciekawe zaprezentowane przez pianistkę Julię Samojło, skrzypaczkę Marię Machowska oraz słynny Tana String Quartet. Krzysztof Baculewski dokonał także rekonstrukcji, zniszczonej w gruzach warszawskiego Teatru Wielkiego, partytury (na podstawie wyciągu fortepianowego) opery Stanisława Moniuszko „Beata”. Operowa twórczość Stanisława Moniuszki najczęściej kojarzona jest z tematyką narodową oraz licznymi odniesieniami do patriotyzmu i propagowania wzorców związanych z kulturą polską. Okazuje się jednak, że kompozytor za główny cel nie zawsze stawiał sobie promowanie rodzimej tradycji. „Beata” – ostatnia, jednoaktowa opera Stanisława Moniuszki jest kompozycją wyrazowo mniej złożoną od chociażby „Strasznego Dworu” i może dlatego, dzieło za życia kompozytora nie doczekało się aprobaty polskiej publiczności, oczekującej od kompozytora raczej dzieł ku „pokrzepieniu serc” niż wodewilu. Album „Beata „ w pewnym sensie ukazuje nam operową twórczość Stanisława Moniuszki z innej, nie tak oczywistej, perspektywy.
Dzieła Ignacego Jana Paderewskiego należą do najoryginalniejszych utworów skomponowanych przez polskich twórców. Mimo, iż język muzyczny Paderewskiego jest bardzo silnie zakorzeniony w tradycji romantycznej, różnorakie innowacyjne zabiegi, jakim kompozytor poddawał poszczególne formy i gatunki muzyczne, często okazują się prawdziwą enigmą dla muzykologów i badaczy jego twórczości. Album „ Muzyka mojego domu” obejmuje zarówno drobniejsze utwory, ze słynnym „Menuetem G-dur op. 14 nr 1” na czele, jak i fakturalnie złożone dzieła (m.in. „Wariacje A-dur op. 16 nr 3”), w których w idiomatyczny sposób rozbudowana zostaje ich architektonika formalna.
Nagrania zrealizowane zostały w Dworze Paderewskiego w Kąśnej Dolnej – polskim domu Mistrza, jego jedynej zachowanej na świecie posiadłości. Zaproszenie do udziału w projekcie przyjęli artyści zajmujący czołowe miejsca pośród wykonawców muzyki polskiej – Katarzyna Duda, Hanna Samson, Jacek Jaskuła, Robert Marat, Robert Morawski oraz utalentowany pianista młodego pokolenia – Cezary Karwowski.
450 rocznica zawarcia Traktatu Unii Lubelskiej dla muzyków związanych z Chórem Sarmackim im. Grzegorza Gerwazego Gorczyckiego, stała się dobrą okazją do swoistej rekonstrukcji uroczystej muzyki sakralnej z tamtego czasu. Oparty na nadzwyczaj interesujących zabytkach polskiej muzyki Złotego Wieku program płyty „ Vivat Rzeczpospolita” jest rodzajem „fantazji” na temat oprawy towarzyszącej uroczystej sumie, jaka musiała być odprawiona po tak ważnym dla Rzeczypospolitej Obojga Narodów wydarzeniu. Szeroka wiedza historyczna i muzyczna artystów, znajomość liturgii, obyczajów oraz stylistyki wykonawczej polskiej muzyki dawnej sprawia, że eksperyment ten, dokonany pod kierunkiem artystycznym Roberta Pożarskiego we współpracy ze Scholą Gregoriana Silesiensis, zespołu Trombastic oraz solistów, prezentuje wspaniale naszą staropolską kulturę.
Pianista Piotr Banasik albumem „Mieczysław Karłowicz. Wszystkie dzieła fortepianowe”, sięgnął po utwory stanowiące bardzo ciekawą kartę polskiego neoromantyzmu. Sesja Piotra Banasika dobitnie ukazuje, że Karłowicz to znakomity kompozytor, także na gruncie muzyki fortepianowej. Piotr Banasik to muzyk chętnie i często propagujący twórczość kompozytorów narodowych. Natomiast pianista i gitarzysta Maciej Staszewski to wszechstronny artysta, potrafiący świadomie łączyć swoje kompozytorskie zainteresowania z karierą instrumentalisty. Maciej Staszewski wielokrotnie występował na renomowanych festiwalach muzycznych ( Międzynarodowy Festiwal Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień, Światowych Dniach Muzyki ISCM).Tytuł albumu „On The Trail” pochodzi z najnowszego utworu Macieja Staszewskiego – napisanej w połowie 2018 roku miniatury „ On the Trail” a wieloznaczność tego sformułowania daje możliwość różnych interpretacji. Ważnym motywem łączącym utwory z różnych lat są inspiracje polskimi górami, podobnie jak chropawy liryzm melodii, upodobanie do współbrzmień kwartowo-sekundowych i złożona tkanka rytmiczna, bogata w nieregularne rytmy, zmienne akcenty, synkopy i zabiegi polimetryczne. Natomiast album „Dreamin” koreańskiej pianistki Sunhwa Park jest niezwykle atrakcyjną lekturą muzyczną. Artystka postanowiła zaprezentować szereg utworów z dorobku trzech, mało znanych dziś, kompozytorek działających w XIX oraz XX wieku, co może usatysfakcjonować miłośników repertuarowych rarytasów. Album otwierają „Pieśni op. 8” Fanny Mendelssohn, utalentowanej kompozytorki i pianistki, starszej siostry Felixa Mendelssohna-Bartholdy’ego. Kolejne kompozycje to dwa fragmenty z cyklu „Soirées Musicales op. 6” Klary Schumann, ukazujące talent kompozytorki na gruncie reprezentatywnych dla epoki romantyzmu gatunków muzycznych. Płytę zamykają zaś wybrane dzieła jednej z najbardziej uznanych kompozytorek amerykańskich, Amy Beach.
Ukończone w 2003 roku „Concerto Grosso nr 2 na trzy klarnety i dwa rożki basetowe” Krzysztofa Pendereckiego, poza hiszpańskim prawykonaniem, przez 15 lat nie było prezentowane szerszej publiczności. „Concerto Grosso nr 2” to kompozycja, którą ciężko jest rozpatrywać wyłącznie w kontekście inspiracji wykształconą w baroku formą muzycznej wypowiedzi. Poza licznymi barokowymi odniesieniami utwór zawiera szereg harmonicznych zwrotów tożsamych z muzyką późnego neoromantyzmu oraz XX wiecznego ekspresjonizmu. Album jest w istocie pierwszą okazją do zapoznania się szerszej publiczności z tym fascynującym dziełem. Poza wspomnianym utworem płyta obejmuje także nagranie cieszącego się ogromną światową popularnością „Koncertu altówkowego” Pendereckiego opracowanego w 2018 roku na gitarę i orkiestrę, oraz skomponowany w 2012 roku „Koncert podwójny na altówkę i wiolonczelę”.
Muzyka George’a Crumba uznawana jest za zjawisko nie dające się porównać z twórczością innych, działających w tych samych czasach, kompozytorów. Choć katalog artystycznych wpływów, jakim Crumb ulegał na przestrzeni wielu lat, jest niezwykle obszerny (począwszy od wprowadzania cytatów z dzieł Jana Sebastiana Bacha, skończywszy na sporadycznym stosowaniu zwrotów harmoniczno-rytmicznych tożsamych z działalnością Claude’a Debussy’ego i Béli Bartóka), inspiracje te – nawet w najwcześniejszej fazie jego działalności – zwykle okazywały się zaledwie przyczynkiem do powstania oryginalnych form muzycznych oraz krystalizacji typowego dla kompozytora sonorystycznego pejzażu dźwiękowego. Album „Chamber Music” obejmuje trzy całkowicie odmienne stylistycznie kompozycje George’a Crumba, obrazujące odmienne stadia sonorystycznych poszukiwań kompozytora.
„ Nie zawsze wybieram borykanie się z trudnościami i granie pełnią moich możliwości. Czynię moje utwory trudnymi, kiedy tylko przyjdzie mi na to ochota, w zależności od dyspozycji, a także od publiczności” – tak Carl Friedrich Abel charakteryzował swoje wykonawcze umiejętności, które za życia kompozytora powszechnie uznane zostały za zjawisko jedyne w swoim rodzaju. Album „ Sonatas from the Maltzan Collection” Krzysztofa Firlusa, Anny Firlus oraz Tomasza Pokrzywińskiego obejmuje wybrane dzieła gambowe C.F.Abla, pochodzące z odkrytego niedawno księgozbioru rodziny Maltzanów, upublicznione dzięki działalności polskiej muzykolog Sonii Wronkowskiej.
„ Sechs Klavierstücke op. 118” Johannesa Brahmsa to jedno z najtrudniejszych interpretacyjnie fortepianowych dzieł tego twórcy. Przewijający się przez niemal wszystkie ogniwa cyklu nastrój smutku, zamyślenia i melancholii skłania do refleksji zarówno wykonawcę, jak i słuchacza. Pochodząca także ze schyłkowego okresu twórczości Brahmsa „Sonate für Klavier und Viola f-Moll op. 120 Nr. 1” jest równie wymagającą kompozycją. Dzieło to zawiera elementy klasycznej formy sonatowej, ale i zaawansowane harmonicznie odcinki melodyczno-harmoniczne typowe dla późnego romantyzmu. Obydwa utwory Johannesa Brahmsa, ciekawie przedtsawili pianistka Zofia Antes oraz alcistka Aleksandra Batog odsłaniając szereg muzycznych zjawisk charakterystycznych dla późnych dzieł wybitnego kompozytora kompozytora.
W wakacyjnej ofercie DUX Recordings znajduje się także nostalgiczny album „Pejzaż bez ciebie” czyli piosenki Jeremiego Przybory i Jerzego Wasowskiego w subtelnej interpretacji Izy Połońskiej, akordeonisty Leszka Kołodziejskiego i Polish Cello Quartet. Popularne piosnki Starszych Panów nabrały nowego wymiaru i – co najważniejsze- nie straciły nic ze swojej, artystycznej subtelności.
