Choć charyzmatyczna śpiewaczka Dinah Washington (29.08.1924-14.12.1963) pozostaje w cieniu karier swoich wielkich konkurentek (Billie Holiday, Bessie Smith, Niny Simone) to jest bezsprzecznie jedną z najważniejszych osobowości wokalnego jazzu: wypracowała charakterystyczną stylistykę łączącą blues, przebojowy swing oraz ekspresyjny rhythm and blues. Nie zarzucając  rhythm and bluesowej maniery, Dinah wykonywała także utwory jazzowe, bluesowe, modne przeboje i standardy, nie wyczuwając, iż staje się kreatorką brzmienia, które później określono jako ‘soul-music’.

Dinah Washington śpiewała i akompaniowała na fortepianie w chórze kościelnym Sallie Martin, w „czarnej” , amerykańskiej Alabamie. Pracując w klubach Południowego Chicago została zauważona przez Lionela Hamptona, który zaangażował ją do swojej orkiestry. Współpraca z  orkiestrą Hamptona trwała ponad trzy lata (1943-46) a efektem były nie tylko entuzjastycznie przyjmowane koncerty, ale także szereg przebojów lansujących samą wokalistkę (np. ”Evil Gal Blues”, „Salty Papa Blues”). Niemal od początku swojej kariery Dinah z powodzeniem łączyła sakralną muzykę swego dzieciństwa  z lubieżnością bluesa i jazzu. Washington była obdarzona silnym głosem, choć piosenki, które śpiewała, były pełne uczucia i subtelności. Nawet  przeciętna kompozycja  i banalny tekst nabierały w jej interpretacji ciekawego wymiaru. Największe sukcesy odniosła utworami „What A Difference A Day Makes” (ósme miejsca na amerykańskiej liście przebojów w 1959 roku)  oraz „ September In The Rain”. Artystka nagrywała także  z Clark’em Terry’em, Jimmy’m Clevelandem, Blue Mitchellem  oraz Quincym Jonesem.

Dionizy Piątkowski