Choć charyzmatyczna śpiewaczka Dinah Washington (29.08.1924-14.12.1963) pozostaje w cieniu karier swoich wielkich konkurentek (Billie Holiday, Bessie Smith, Niny Simone) to jest bezsprzecznie jedną z najważniejszych osobowości wokalnego jazzu: wypracowała charakterystyczną stylistykę łączącą blues, przebojowy swing oraz ekspresyjny rhythm and blues. Nie zarzucając rhythm and bluesowej maniery, Dinah wykonywała także utwory jazzowe, bluesowe, modne przeboje i standardy, nie wyczuwając, iż staje się kreatorką brzmienia, które później określono jako ‘soul-music’.
Dinah Washington śpiewała i akompaniowała na fortepianie w chórze kościelnym Sallie Martin, w „czarnej” , amerykańskiej Alabamie. Pracując w klubach Południowego Chicago została zauważona przez Lionela Hamptona, który zaangażował ją do swojej orkiestry. Współpraca z orkiestrą Hamptona trwała ponad trzy lata (1943-46) a efektem były nie tylko entuzjastycznie przyjmowane koncerty, ale także szereg przebojów lansujących samą wokalistkę (np. ”Evil Gal Blues”, „Salty Papa Blues”). Niemal od początku swojej kariery Dinah z powodzeniem łączyła sakralną muzykę swego dzieciństwa z lubieżnością bluesa i jazzu. Washington była obdarzona silnym głosem, choć piosenki, które śpiewała, były pełne uczucia i subtelności. Nawet przeciętna kompozycja i banalny tekst nabierały w jej interpretacji ciekawego wymiaru. Największe sukcesy odniosła utworami „What A Difference A Day Makes” (ósme miejsca na amerykańskiej liście przebojów w 1959 roku) oraz „ September In The Rain”. Artystka nagrywała także z Clark’em Terry’em, Jimmy’m Clevelandem, Blue Mitchellem oraz Quincym Jonesem.
