Nowoorleański saksofonista sopranowy i altowy Donald „Duck” Harrison jest jednym z muzyków – podobnie jak Wynton i Branford Marsalisowie – którzy w latach 80-tych dostali się z Miasta Jazzu na światowe estrady. Naukę zaczął u Ellisa Marsalisa i Alvina Batiste w nowoorleańskim Center For Arts przy Southern University. W 1979 roku grał z zespołem New Orleans Pops, potem przeniósł się do Bostonu, aby rozpocząć studia w Berklee School of Music. Grał i nagrywał z Roy’em Haynesem (1980-1981), Jackiem McDuffem (1981) i Artem Blakey’em (1982-1986). To właśnie w Jazz Messengers, wspólnie z trębaczem Terrencem Blanchardem i tenorzystą Jeanem Toussaintem, Donald Harrison otryzmal najmocniejszą szkołe nowoczesnego jazzu. Przez lata był ( wraz z T.Blanchardem) muzykiem, aranżerem i kompozytorem w autorskim kwintecie. Nagrał kilka znakomitych albumów, od „New York Second Line”, “Discernment”, “Nascence”, “Crystal Stair” po “Full Circle”, “For Art’s Sake”, “Nouveau Swing” po (wydany w 1992 roku przez prestiżową Candid Records) kultowy “Indian Blues”. Sesja odbyła się w BMG Studios w Nowym Jorku w maju 1991 roku. Do studia saksofonista zaprosił plejadę młodych gwiazd jazzu: pianistę Cyrus Chestnuta, basistę Philipa Bowlera, perkusistów Carla Allena i Howarda Rocksa oraz puzonistę Bruce’a Coxa. Urok albumowi „Indian Blues” nadali weterani z Nowego Orleanu: śpiewak i ojciec saksofonisty – Donald Harrison Senior oraz legendarny pianista i wokalista Dr.John. Muzycy ekspresją swojej gry oddają hołd swojemu rodzinnemu miastu, Nowemu Orleanowi. Album zawiera nie tylko zestaw oryginalnych kompozycji oraz standardów jazzowych (z przebojowym „Hiko-Hiko”) ale także indiańskie pieśni („The Guardians Of The Flame”, „ Hu-Ra-Nay”) oddające magię muzyki dziedzictwa New Orleans’ Mardi Gras. Donald Harrison Junior jest nie tylko jednym z najlepszych saksofonistów swojego pokolenia, ale także aktywnym uczestnikiem tradycji Mardi Gras i Big Chief indiańskiego bractwa Nowego Orleanu. Fundamentem jego sztuki jest „soul on New Orleans” oraz pełen udział muzyki w kulturze rodzinnego miasta. W uznaniu wkładu saksofonisty w utrzymywaniu tradycji nowoorleańskiej oraz eksponowaniu jazzu i kultury miasta otrzymał prestiżową nagrodę NEA Jazz Master.
