Erik Friedlander to wirtuoz gry na wiolonczeli, który temu instrumentowi nadał jazzowe życie i zadomowił pośród nowojorskiej sceny. Jako lidera oraz kompozytor zrealizował ponad dwadzieścia albumów, jest doskonałym instrumentalistą oraz muzykiem studyjnym. Współpracował z tak różnorodnymi artystami, jak The Mountain Goats, John Zorn, Dave Douglas czy Courtney Love. Niezależnie od tego, czy gra solo, czy z jednym ze swoich zespołów, przesuwa granice możliwości wiolonczeli, jednocześnie trzymając się mocno tradycji klasycznej i jazzowej tradycji. Miłość do muzyki zaszczepił w nim ojciec, słynny fotograf i meloman. Otoczony muzyką, edukację muzyczną rozpoczął już jako 5-latek, początkowo ucząc się gry na gitarze, następnie na wiolonczeli. Jako dwudziestolatek stał się wziętym muzykiem studyjnym, związanym m.in. ze słynną nowojorską muzyczną sceną Downtown. Ta artystyczna deklaracja wyznaczyła dla wiolonczelisty priorytetowe wyzwania.
Jego nowy kwartet The Throw jest także tradycją związany z nowojorskim Downtown. Pianista Uri Caine jest dobrze znany jako lider autorskich zespołów i autor mistrzowskich interpretacji. Grał z takimi muzykami jak Dave Douglas, Arto Lindsay i John Zorn. Basista Mark Helias występował w zespołe Ornette’a Colemana, muzykami związanymi z AACM, wydał wiele albumów jako lider. Perkusista Ches Smith współpracował z różnorodną grupą artystów, takimi jak Fred Frith, The Secret Chiefs a nawet zespół rockowy Xiu Xiu. Pisze także dla małych i dużych zespołów jazzowych oraz wydaje płyty z solową perkusją pod własnym nazwiskiem.
Z autorskim kwartetem Erik Friedlander powraca albumem „Dirty Boxing”. To artystyczne nawiązanie do konfrontacji MMA: badając nieprzewidziane podobieństwa między zdyscyplinowanym kunsztem muzycznym a strategiczną walką mieszanych sztuk walki, muzycy zapewniają brzmienia, które splatają ze sobą intensywność, wdzięk i odrobinę ducha walki. Drugi album płyty „Dirty Boxing” prezentuje inny projekt Erika Friedlandera. „Floating City” to sesja w której pojawia się wokalista występuje Sara Serpa, gitarzystka Wendy Eisenberg, basista Mark Helias oraz Erik Friedlander na wiolonczeli. To depelnienie energetycznej części „Dirty Boxing” z eterycznym i boleśnie pięknym doświadczeniem, łukowatymi melodiami, które mają na celu przeniesienie słuchacza do innego świata, unoszącego się wysoko nad ziemią.
