Jeśli w jakikolwiek sposób można uhonorować wybitnego artystę, to z pewnością jest zafundowanie mu wielopłytowej antologii prezentującej kompleksowy zestaw dokumentujący przebieg kariery. W przypadku np. pisarzy są to tzw. dzieła wybrane, ale tutaj mamy do czynienia z niezwykle konsekwentnym procesem twórczym, zgrabnie posegregowanym i jeszcze ciekawiej zaprezentowanym. Siedmiopłytowy album nie ma precedensu w polskiej fonografii! „Antologia” Jerzego „Dudusia” Matuszkiewicza dokumentuje twórczość rozpoznawalną niemal przez każdego Polaka. W przekroju kilku generacji, o rozmaitych doświadczeniach i zainteresowaniach, jest także historią naszej muzycznej kultury ostatnich dekad. Są zatem „Szlagiery niezapomniane” i „Piosenki z filmów i seriali” ( od „Czterdziestolatka”, „Kolumbów” i „Janosika” po „Jak rozpętałem II wojnę światową”, „ Życie na gorąco”, „Alternatywy 4” oraz „Stawka większa niż życie”), ale jest także zestaw wcześniej nie publikowanych nagrań „Dudusia” z lat 60-tych, 70-tych i 80-tych.
Jerzy „Duduś” Matuszkiewicz (ur. w Jaśle 10.04.1928 roku) to pionier powojennego ruchu jazzowego w Polsce. W dzieciństwie (we Lwowie) uczył się gry na fortepianie i akordeonie. W 1945 roku przeprowadził się do Krakowa i rozpoczął edukację muzyczną w klasie klarnetu Średniej Szkoły Muzycznej. Uzupełniał ją prywatnymi lekcjami gry na saksofonie. Pierwsze estradowe ostrogi zdobywał w orkiestrze Kazimierza Turewicza oraz eksperymentując we własnych zespołach. Równolegle z nauką muzyki rozwijał zainteresowania fotografią i filmem. W 1949 roku przeniósł się do Łodzi i zapisał się na wydział operatorski PWSTiF. Studia w „filmówce” nie przeszkodziły mu w fascynacji i rozwijaniu jazzowych aspiracji. Wspólnie z przyjaciółmi z Krakowa i Łodzi założył (na przełomie 1950-51 roku) zespół jazzowy Melomani. Melomani (później jako Hot Club Melomani) byli grupą muzyków amatorów, których łączyła jedna idea – grać jazz. Pierwszy skład zespołu wywodził się spośród muzyków związanych z klubem Melomani, który działał przy łódzkim oddziale YMCA. Grali tam: klarnecista i saksofonista Jerzy Matuszkiewicz, basista Witold Kujawski, perkusista Witold Sobociński, pianista Andrzej Trzaskowski, trębacz Andrzej Wojciechowski. W 1952 roku zaszły w zespole istotne zmiany: skład powiększył się o drugiego pianistę Krzysztofa Komedę-Trzcińskiego. Komeda wniósł do zespołu swoje nowoczesne koncepcje muzyczne, które sprawiły, że pod nazwą Hot Club Melomani zaczęły działać dwa zespoły: tradycyjny i nowoczesny. Grali w nich m.in. Roman Dyląg, Andrzej Kurylewicz, Lesław Lic, Zbigniew Namysłowski, Antoni Studziński, Jerzy Tatarak, Alojzy Thomys, Włodzimierz Wasio, Janusz Zabiegliński a śpiewały z nimi Jeanne Johnstone, Carmen Moreno i Wanda Warska. W latach 1956-57 Jerzy „Duduś” Matuszkiewicz uczestniczył z Melomanami w koncertach pierwszych festiwali jazzowych w Sopocie, wzięli udział w sławnych wówczas imprezach „Jam Session nr 1” i „Turniej Jazzowy” oraz w programach Estrady Jazzowej pod artystyczną opieką Leopolda Tyrmanda („Studio 55”, „Seans z powidłami”, ”Zimno i gorąco”). 5 stycznia 1958 roku, jako pierwszy polski zespół jazzowy, Melomani wystąpili w Filharmonii Narodowej w Warszawie inaugurując cykl koncertów jazzowych. W tym samym roku zespół …rozwiązał się.
Jerzy „Duduś” Matuszkiewicz po ukończeniu studiów w Łodzi zamieszkał w Warszawie i rozpoczął działać w klubie jazzowym Hybrydy. Kontynuując swoją aktywność muzyczną prowadził od 1958 roku zespół Traditional Jazz Makers (Tadeusz Federowski, Jerz Matuszkiewicz, Zbigniew Namysłowski, Zdzisław Orłowski, Bohdan Styczyński, Gwidon Widelski). W tym samym czasie przedstawił swój nowoczesny, jak na owe czasy, kwartet z perkusistą Władysławem Jagiełłą, basistą Zdzisławem Orłowskim i pianistą Gwidonem Widelskim. W kwietniu 1958 roku Jerzy „Duduś” Matuszkiewicz zaprezentował zespół Polish All Stars (Roman Dyląg – kontrabas, Tadeusz Federowski – perkusja, Andrzej Kurylewicz – fortepian, Zbigniew Namysłowski – puzon, Bogdan Styczyński – kornet). Z zespołem „polskich gwiazd jazzu” koncertował m.in. w Danii – i był to pierwszy po wojnie występ polskiego zespołu jazzowego na arenie międzynarodowej. Co roku (w latach 1958-62) prezentował na festiwalach Jazz Jamboree swoje zespoły grające w różnych składach : w 1958 – Kwartet (W.Jagiełło, Z.Orłowski oraz pianista Wojciech Karolak), w 1959 Kwintet (R.Dyląg, T.Federowski, W.Karolak i gitarzysta Włodzimierz Kowalski), w 1960 Big Band Hybrydy, a w latach 1961-62 Swingtet. W 1964 roku został zaproszony przez Joachima Ernsta Berendta do filmu „Jazz aus Polen”, w którym przedstawił grupę All Stars (R.Dyląg, T.Federowski, Krzysztof Komeda – fortepian, A.Kurylewicz i Jerzy Milian-wibrafon). W połowie lat 60-tych zrezygnował z intensywnego życia koncertowego i poświęcił się prawie wyłącznie kompozycji. Stał się ulubionym twórcą polskich reżyserów. Napisał muzykę do około 200 filmów fabularnych, krótkometrażowych, animowanych, reklamowych oraz seriali telewizyjnych. Motywy piosenek znanych z ekranu filmowego, telewizji czy z estrady, których autorem jest Jerzy „Duduś” Matuszkiewicz to znak wspomnień, które zapadły w pamięć na całe życie i w szczególny sposób nas ukształtowały. Dla jednych są to piosenki śpiewane przez Igę Cembrzyńską i Helenę Majdaniec, dla innych kultowa czołówka z serialu „Stawka większa niż życie”, „Janosik”, „Wojna domowa”, „Jak rozpętałem II wojnę światową” albo tytułowa piosenka z „Czterdziestolatka” a dla jeszcze innych piosenki do tekstów Wojciecha Młynarskiego, który zajmuje w biografii Dudusia Matuszkiewicza specjalne miejsce. Przegląd twórczości zawartej w „Antologii” nie byłby pełen bez przykładów jego wielkiej pasji do jazzu i swingu. Całość dopełnia zatem płyta ze Swingtetem nestora polskiego jazzu oraz 50-stronicowa książeczka z esejem pióra Tomasza Szachowskiego i bogactwem zdjęć.