Wśród nowości DUX Recordings kolejne, warte odnotowania, albumu stanowiące doskonały dokument dzisiejszej sceny klasycznej. Zestaw otwiera brawurowy album Mateusza Ryczka „Cello Works” zawierający kompozycje, w których wiolonczela staje się instrumentem prezentowanym w kilku odsłonach : solową („Hidden Light”), solistyczną (w „Cello Concerto Phantoms”), w ekspresyjnym duecie ze skrzypcami („Duo”) czy niezwykle nowoczesnym „Signs of Decay for Cello and Electronic”. Innym jest projekt Tomasza Darocha, w którym wiolonczelista przedstawia solowe kompozycje Jerzego Fitelberga, Grażyny Bacewicz, Witolda Lutosławskiego, Piotra Mossa, Jana Krenza, Krzysztofa Meyera i Krzysztofa Pendereckiego przygotowane na ten instrument („Monoloque – Polish Solo Cello Works”). Romantyczne duety ( od Jana Karlowicza i Władysława Żeleńskiego po Felixa Mendelssohna i Gioacchino Rossiniego) prezentują sopranistka Joanna Reczeniedi oraz Anna Radziejewska (mezzosopran). Na płycie „Romantic Duets” śpiewaczkom towarzyszy pianista Krzysztof Trzaskowski. Cykl pieśni Grażyny Bacewicz i Ludomira Różyckiego ( „Akwarelle”) przedstawia sopranistka Joanna Freszel oraz Bartłomiej Kominek ( fortepian). Kolejny duet to Anna Firlus (klawesyn, organy) oraz Krzysztof Firlus (viola da gamba, kontrabas) w „Reflexions” z kompozycjami Adriana Robaka ( „Five Pieces for Viola da Gamba & Harpsichord”, „Concerto for pardessus de voole and Harpsichor”, „Trois inspirations pour l’orgue” oraz „A la recherche d’un maitre pour contrebasse et orgue”). Niezwykle ciekawy jest album „Boismortier” prezentujący „Sonates pour clavecin & flute traversiere” wybitnego kompozytora Josepha Bodin de Boismortiera w wirtuozerskiej interpretacji Maji Miro ( flet) oraz Małgorzaty Skotnickiej ( klawesyn). Kolejne wydawnictwo, tworzonej wspólnie z Chórem Filharmonii Częstochowskiej Collegium Cantorum pod dyrekcją Janusza Siadlaka serii ” Antologia polskiej twórczości a cappella”, poświęcone jest muzyce chóralnej Andrzeja Koszewskiego. Szczególne miejsce Koszewskiego w polskiej literaturze muzycznej charakteryzuje najlepiej jego koncepcja chóru jako „orkiestry ludzkich głosów„. Koszewski odkrywa w zespole chóralnym analogiczne, jak w orkiestrze symfonicznej możliwości w zakresie kształtowania barwy brzmienia i (z zachowaniem pełnego szacunku dla ludzkiego głosu) traktuje go podobnie, poruszając się w estetyce określonej przez dobry smak i dążenie do utrzymania efektu dźwiękowego w ramach sztuki wysokiej. Wybór utworów prezentowanych na płycie „Choral Works” przy znakomitym wykonawstwie Collegium Cantorum jest tego doskonałym przykładem.
