Michał Urbaniak to jeden z najbardziej znanych polskich muzyków jazzowych, multiinstrumentalista, saksofonista i skrzypek jazzowy, kompozytor i aranżer. Jest także współproducentem swoich płyt. Edukację muzyczną rozpoczął w Łodzi, gdzie uczęszczał do Liceum Muzycznego. Od 1961 roku kontynuował naukę w Warszawskiej PWSM w klasie skrzypiec T. Wrońskiego. Jeszcze w liceum samodzielnie nauczył się gry na saksofonie i występował w zespole dixielandowym Tiger Rag. Przeprowadzka do stolicy umożliwiła młodemu muzykowi nawiązanie kontaktów z zawodowymi jazzmanami. Współpraca z zespołem Jazz Rockers Zbigniewa Namysłowskiego zaowocowała wspólnym występem na słynnym Jazz Jamboree’61. Występ zespołu i gra poszczególnych muzyków spotkała się z dobrym przyjęciem zarówno słuchaczy jak i krytyków. Natychmiast więc młody muzyk został zaproszony do współpracy przez Andrzeja Trzaskowskiego. Wraz z jego zespołem The Wreckers wyjechał (w 1962 ) na koncerty klubowe do USA. Wystąpili także na festiwalach jazzowych w Newport i Waszyngtonie. Po powrocie do kraju Urbaniak związał się z kwintetem Krzysztofa Komedy, z którym grał w latach 1962-64. Po rozwiązaniu tego zespołu wyjechał do Skandynawii, gdzie dał się poznać jako doskonały muzyk sesyjny. Do kraju powrócił w 1969 roku i utworzył Michał Urbaniak Group, z którą współpracowała elita polskich muzyków : pianista Adam Makowicz, basiści- Paweł Jarzębski, Michał Komar, Jamusz Kozłowski, perkusiści- Czesław Bartkowski i Andrzej Dąbrowski oraz wokalistka Urszula Dudziak. Wspólnie nagrali (w 1970 roku) pierwszy, w swojej rozległej później dyskografii, zagraniczny album “Parathyphus B”. Autorską grupę M.Urbaniak przedstawiał wielokrotnie festiwalach w karju ( Jazz Jamboree 1969-72) oraz na ważnych festiwalach w Europie ( m.in.: w Norymberdze, Kongsberg, Molde, Heidelbergu, Montreux – gdzie grupa zdobyła prestiżową Grand Prix w 1971). W 1971 podczas Berliner Jazztage wystąpił w Violin Summit i wziął udział w warsztatach jazzowych Wolfganga Daunera.
W maju 1973 roku Michał Urbaniak po raz ostatni zagrał przed polską publicznością i z żoną Urszulą Dudziak wyjechał na stałe do USA. Nie skorzystał z otrzymanego w 1971roku stypendium i nie podjął studiów w Berklee College of Music. Dzięki rekomendacji Johna Hammonda zawarł kontrakt płytowy z wytwórnią Columbia, która wydała jako “Fusion” jego zachodnioniemiecki album “Super Constellation”. Na trasę promocyjną zaprosił polskich jazzmanów (Czesława Bartkowskiego, Pawła Jarzębskiego i Wojciecha Karolaka). Dobre przyjęcie płyty umożliwiło mu nagranie kolejnych albumów (np.”Atma” i “Fusion III”), które zapoczątkowały pasmo amerykańskich sukcesów zarówno Michała Urbaniaka jak i Urszuli Dudziak. W latach 1975 – 1989 prowadził grupę The Michal Urbaniak Fusion, w której grali młodzi muzycy amerykańscy ( m.in. pianiści- T. Guerin i H. Williams, gitarzyści J. Caro i B. Farrington, perkusiści- G. Brown i St. Jordan). Z ciekawymi i modnymi propozycjami fusion jazzu natychmiast dołącza do nowojorskiej czołówki jazzu. Jego zespół można usłyszeć w renomowanych klubach jazzowych Village Vanguard i Village Gate, salach koncertowych ( np. Carnegie Hall) a także na festiwalach w Nowym Jorku, Newport i Waszyngtonie. Wielokrotnie koncertował także w Europie. Zapraszał i sam bywał zapraszany przez sławy jazzu: m.in. Lenny’ego White, Marcusa Millera, Georga Bensona, Billy’ego Cobhama, Rona Cartera, Joe Zawinula, Wayne’a Shortera, Stephane’a Grappelli’ego oraz Milesa Davisa, z którym – jako jedyny polski jazzman – nagrał album: w 1985 uczestniczył w sesji nagraniowej z Milesem Davisem do płyty „Tutu”.
W 1986 roku Michał Urbaniak przyjechał ponownie do Polski i wystąpił na Jazz Jamboree ’86 z grupą Michał Urbaniak Constellation ( grającą w składzie R. Burrage, K. Davis, B. Wright).Po tym tryumfalnym powrocie i koncercie Urbaniak wielokrotnie występował w kraju realizując doskonałe projekty i przedstawiając ciekawe, autorskie zespoły ( np. w 1989 – koncert “Komeda Żywy”, 1991 – Jazz Jamboree, 1992 – Festiwal Jazz nad Odrą, 1994 – benefis Zbigniewa Namysłowskiego, 1995 -benefis Willisa Conovera).
Album „Live Recording” jest zapisem koncertu, który odbył się Filharmonii Narodowej w styczniu 1971 roku i został wydany tego samego roku jako vol. 24 serii prestiżowej serii Polish Jazz. Jest to album szczególny – debiut płytowy Urbaniaka jako lidera i skrzypka, chrzest bojowy jego nowego zespołu i zapowiedź rewolucyjnej zmiany kursu w stronę fusion, oraz wybitna manifestacja mistrzostwa w harmonii z kreatywnością. „ Wiele jest na tej płycie rzeczy „pierwszych” – pisze Tomasz Tłuczkiewicz : skrzypce Urbaniaka, elektryczna klawiatura Makowicza, czy free-flow bez kreski taktowej Bartkowskiego, co sprawia, że postrzega się ją jako nowe otwarcie, zapowiedź fazy fusion w twórczości Urbaniaka. To nie tylko pierwszy, ale ostatni taki zespół. Ostatni nie tylko w planach Urbaniaka, ale w porządku „zwykłego” jazzu w ogóle. Ostatni, który gra „Body and Soul” z taką czułością, elegancją i dezynwolturą.
Michał Urbaniak obok jazzu interesuje się także innymi gatunkami muzycznymi. Skomponował muzykę do spektakli teatralnych, filmów i programów telewizyjnych zrealizowanych w kraju i za granicą (“Astonished”, “Call Me”, “Misplaces” ,“Kroki”, “Czwarty wymiar”, “Manhattan”, “And The Band Played On”, “Pożegnanie Jesieni”). Wielokrotnie zwyciężał w plebiscytach polskich i zagranicznych pism muzycznych: w latach 1962-63 zajął II miejsce w ankiecie pisma “Jazz” w kategorii saksofonista tenorowy, w 1975 został laureatem ankiety krytyków “Down Beat” w kategorii talent zasługujący na szersze uznanie, a rok później w ankiecie czytelników tego pisma zajął II miejsce jako skrzypek jazzowy (za Jean-Luc Pontym). W 1992roku w ankiecie pisma “Down Beat” jego nazwisko znalazło się wśród największych sław jazzu aż w pięciu kategoriach: album roku (III miejce za “Manhattan Man”), muzyk roku (V miejsce), jazz electric combo (V miejsce), kompozytor (IX miejsce) i skrzypek (IV miejsce). W ankiecie “Jazz Forum” przez lata zajmował I miejsce w kategorii skrzypce w 1988 – 1993. Jego płyty ukazały się w kraju i za granicą w nakładzie przekraczającym półtora miliona egzemplarzy.W ciągu ostatnich lat Michał Urbaniak zalewał nas najróżniejszymi projektami oraz albumami, które nie zawsze wnosiły coś nowego do jego muzyki. Najczęściej były to reedycje amerykańskich krążków, nowo miksowane stare nagrania lub pomysły z orkiestrami bądź gościnnym udziałem skrzypka w projektach innych artystów. Historyczny album Michał Urbaniak’s Group został wznowiony przez Polskie Nagrania w ekskluzywnej reedycji kultowej serii Polish Jazz, znanej fanom polskiej muzyki jazzowej od lat 60-tych.To pierwsze tak obszerne opracowanie w historii tej znakomitej płyty. Album, przy zachowaniu oryginalnej okładki, został wzbogacony dwujęzyczną książeczką z tekstem Tomasza Tłuczkiewicza. Autorem odświeżonego brzmienia jest wybitny reżyser dźwięku – Jacek Gawłowski.
Michał Urbaniak jest bezsprzecznie jednym z najpopularniejszych polskich muzyków jazzowych. Jest także j e d y n y m , który zrobił prawdziwą karierę w USA. Mimo , że często wymienia się amerykańskie triumfy Krzysztofa Komedy, Bronisława Kapera, Adama Makowicza, Urszuli Dudziak, Zbigniewa Seiferta a ostatnio coraz częściej Tomasza Stańko – to jedynie Urbaniak tak uplasował swoją muzykę, że także dzisiaj, po wielu latach od jego artystycznego apogeum w Stanach, w dalszym ciągu artysta funkcjonuje na tamtym ( hermetycznym dla europejskich twórców) rynku.
