Skrywający się pod pseudonimem artystycznym skrzypek i kompozytor Modney jest czołowym interpretatorem nowojorskiej muzyki współczesnej. Który kultywuje holistyczną praktykę artystyczną jako skrzypek, kompozytor, improwizator solowy, lider zespołu, pisarz i performer. „Engage” – debiutancka solowa płyta Modneya okrzyknięta została przez The New York Times „najważniejszym wydarzeniem 2018 roku, jednym z najbardziej intrygujących programów roku, radykalnym w wykonaniu”. Trzypłytowy album zawierał muzykę napisaną dla Modney przez Kate Soper, Erica Wubbelsa, Taylora Brooka i Sama Plutę, a także interpretacje dzieł Anthony’ego Braxtona oraz zestaw zgromadzny na trzeciej płycie, czyli solowe dzieła Modney’a. Wydany w 2022 roku „Near To Each” – kolejny album zawierał kompozycje kwartetowe, na którym wystąpili Ingrid Laubrock (saksofon), Cory Smythe (fortepian), Mariel Roberts (wiolonczela) i Modney na skrzypcach. Magazyn Klang uznał album za „cudownie skomponowany i znakomicie zagrany”. Modney stal się artysta modnym i pożądanym z prestiżową nagrodą The Shifting Foundation oraz Millay Arts. Modney został także dyrektorem wykonawczym kolektywu kompozytorsko-wykonawczego Wet lnk Ensemble oraz członkiem International Contemporary Ensemble.
Swój najnowszy album przygotował w oficynie Pyroclastic Records, wspierającej awangardowych artystów w rozpowszechnianiu ich twórczości. Pyroclastic Records umożliwia wschodzącym i uznanym artystom dalsze rzucanie wyzwania konwencjonalnemu etykietowaniu gatunków, stara się pobudzić i rozwijać społeczność twórczą wspierając różnorodność i poszerzając publiczność dla sztuki niekomercyjnej. W katalogu oficyny znalazły się albumy prace wybitnych artystów wizualnych, takich jak Ellsworth Kelly, Julian Charrire, Dike Blair, Raymond Pettibona i Gabriel de la Mora. Najnowsze edycje zawierają albumy Chesa Smitha, Davida Leona, Brandona Seabrooka, Patricii Brennan, Krisa Davisa i Modneya.
Abum „Ascending Primes” to oryginalna kolekcja muzyki, która odważnie i pomysłowo łączy złożoną kompozycję i śmiałą improwizację, Zbudowany na fundamencie zainteresowań Modney’a systemami strojenia i eksplorowania skrajności harmonii i dysonansu, album skupia kilka zespołów, z których każdy składa się z rówieśników twórcy z nie dającego się sklasyfikować obszaru pomiędzy nowoczesnym jazzem, awangardą a koncepcjami klasycznymi. W projektach „Ascending Primes” przedstawiają się tak uznani kompozytorzy-wykonawcy, jak saksofonistka Anna Webber, trębacz Nate Wooley, kornecista Ben LaMar Gay, pianista Cory Smythe, wokalistka i muzyk elektroniczny Charmaine Lee, muzyk elektroniczny Sam Pluta, waltornista David Byrd-Marrow, tubista Dan Peck, perkusistka Kate Gentile oraz skrzypkowie: Gabriela Waz, Erica Dicker, Eddy Kwon, Kyle Armhurst, Joanna Mattrey, Mariel Roberts. Muzyka sesji „Ascending Primes” jest zakorzeniona w praktyce strojenia opartej na stosunkach liczb całkowitych, a nie na systemie równego temperamentu dzielącego oktawy. Pięć zespołów występujących na płycie powiększa się w odstępach czasu: od solowe ekspresji Modney’a przez surowy i dynamiczny 11-osobowy undectet. Wszystkie utwory zostały opracowane z myślą o charakterystycznych praktykach i technikach innowacyjnych współpracowników Modney’a, co doprowadziło do całkowicie wyjątkowego świata dźwięków.
„W ciągu ostatniej dekady nowojorska scena wyrosła na specjalny inkubator muzyki pełnej przygód” – mówi Modney. W dużym stopniu współpracujemy z muzykami wykształconymi w zakresie jazzu i muzyki klasycznej, którzy są zaangażowani w innowacyjne pomysły i znaleźli wspólną płaszczyznę porozumienia”. Modney jest tego doskonałym przykładem, ponieważ przybył do Nowego Jorku ponad dziesięć lat temu z zamiarem połączenia swojego klasycznego wykształcenia i wirtuozerii z nowymi sposobami improwizacji. Jest członkiem dwóch najbardziej cenionych dziś zespołów działających w tej dziedzinie: International Contemporary Ensemble i Wet Ink Ensemble. „Moja droga do zostania kompozytorem prowadziła przez odnalezienie własnego głosu i kreatywności jako improwizatora” – wyjaśnia artysta. Bardzo interesuje mnie granica między różnymi sposobami kreatywności, graniczne przestrzenie między improwizacją a kompozycją, w których muzyka przytłacza”.
