Dla entuzjastów muzyki i talentu amerykańskiej wokalistki Stacey Kent jej najnowszy album „I Know I Dream” nie jest zaskoczeniem. Artystka dobrała kilka znanych już wcześniej piosenek, dodała kilka nowych kompozycji Jima Tomlinsona i wplotła się śpiewem w nastrój pełen subtelności klasycznej orkiestry. Są zatem przepięknie zagrane, zaśpiewane i zaaranżowane „Double Rainbow”, „ Photograph”, „Bullet Train”, „To Say Goodbye”, „The Changing Lights” oraz – co dla Stacey Kent charakterystyczne – francuskie piosenki ( „Avec le Temps”, „Les Amours Perdues”). W świecie jazzowych śpiewających dam Stacey Kent zajmuje miejsce szczególne Nie siląc się na zagmatwaną improwizację i pozorowania na jazzową divę wokalistka swą subtelną interpretacją, estradową charyzmą i nieskrywaną naturalnością tworzy klimat bliższy nostalgii ery jazzu niż modnych pop-jazzowych fraz. Korzysta przy tym z przebogatej skarbnicy wielkich standardów jazzu i muzyki rozrywkowej, doskonale odnajdując się w rozkołysanych rytmach samby i bossa novy. Nie unika jednak trudniejszych fraz. To jest przepis na doskonałą sztukę wokalną, która bez brzmieniowych fajerwerków broni się swoim pięknem sama. Subtelne piosenki o miłości przeplatają się z jazzowymi standardami, brzmiącymi świeżo, ale wykonywanymi bez brzmieniowych komplikacji. Wokalistka ma wspaniały, subtelny głos, którego barwa staje się bezpretensjonalna i pełna uroku.
Kariera Amerykanki, wychowywanej we Francji i kształcącej się w Anglii jest zaskakująca, Kiedy Stacey Kent przyjechała do Europy była absolwentką komparatystyki literackiej Sarah Lawrence College w Nowym Jorku, po czym zamieszkała w Anglii, gdzie studiowała w Guildhall School of Music and Drama. Także wtedy – na początku lat 90-tych zaczęła pojawiać się w najlepszych klubach jazzowych Londynu śpiewając w zespole znakomitego saksofonisty Jima Tomlinsona. Dopiero po kilku latach nagrała autorski album „Close Your Eyes” , który nieoczekiwanie dla samej wokalistki stał się najlepiej sprzedającym się brytyjskim albumem jazzowym w 1997 roku. Subtelna wokalistyka z pogranicza jazzu, muzyki autorskiej i latynoskiej stała się początkiem światowej kariery a wszystkie kolejne płyty stawały się bestsellerami zdobywając ważne nagrody: album „The Boy Next Door” został uhonorowany prestiżowym British Jazz Award a laur dla najlepszej wokalistki przypadł oczywiście Stacey Kent. W 2007 roku artystka podpisała kontrakt z legendarną wytwórnią Blue Note Records, a pierwsza z nagranych tam płyt, „Breakfast on the Morning Tram„, przyniosła jej m.in. nominację do nagrody Grammy. Skromna i subtelna artystka stawała się gwiazdą najważniejszych festiwali i najbardziej prestiżowych salach koncertowych na świecie.
