Chick Corea – geniusz jazzu może nagrać każdy album. Udowadniał to w najprzeróżniejszych konfiguracjach: grupach Milesa Davisa, kultowej Return To Forever, akustycznych i elektrycznych bandach, duetach z Garym Burtonem, Bobbym McFerrinem i Herbiem Hancockiem, fortepianowych improwizacjach solisty. Dyskografia pianisty jest dzisiaj najważniejszą częścią historii jazzu i muzyki. Zazwyczaj nagrania C.Corei powiązane są z jazzowymi oficynami ( ECM, Concord, własna Stretch Records), ale artysta nie stroni także od propozycji poza-jazzowych. Tak z pewnością było w 1982 roku, gdy pianista zrealizował wraz wirtuozem fortepianu Nicolausem Economou album „On Two Pianos”. Wznowiony ostatnio album zrealizowany został jako rejestracja koncertu podczas Munich Summer Piano Festival. W dyskografii jazzowego purysty był to album szczególny: ukazywał klasyczne ambicje Corei i był zapowiedzią solowych, improwizowanych sesji realizowanych m.in. dla ECM Records.
Chick Corea wraca do prestiżowej Deutsche Grammophon ,oficyny stanowiącej najprzedniejszy „ trade mark ” dla każdego ( głównie klasycznego) artysty. Album „The Continents” zawiera przebogate, ”mozartowskie” wręcz kompozycje C.Corei rozpisane na orkiestrę kameralną oraz kwintet jazzowy. Przepiękne, tytułowe kontynenty stanowią zgrabne formy „ concertos ”, gdzie pobrzmiewają echa zarówno muzyki jazzowej, latynoskiej jak i klasycznej. Perfekcyjnie prowadzona przez Stevena Mercurio orkiestra ( z muzykami legendarnego The Harlem Quartet oraz słynnej Imani Winds) jest bazą dla pianistycznej wirtuozerii Chicka Corei. Ta najwspanialsza, jazzowo-klasyczna pianistyka swe apogeum osiąga w improwizowanych, solowych „ Continuum ”. By wraz z jazzowym bagażem standardów („ Blue Bossa ”, „ Just Friends ”) poddać się perfekcyjnej interpretacji nowego kwintetu Chicka Corei ( Steve Davis-puzon, Tim Garland -instrumenty stroikowe, Hans Glawischnig-kontrabas i perkusista Marcus Gilmore. Piękna, przemyślana płyta. Swoista kompilacja współczesnego, jazzowego innowatora i kreatora .
