Joey DeFrancesco to jeden z najznamienitszych wirtuozów gry na organach Hammonda. Ogromną popularność oraz uznanie przyniosły mu lata współpracy z trio Johna McLaughlina oraz udział młodego organisty w europejskich koncertach z grupą Milesa Davisa. Joey DeFrancesco wychował się w rodzinnie o wielkiej muzycznej tradycji: ojciec John DeFrancesco (grał w duetach organowych z synem na jego płytach) był nie tylko świetnym pianistą i organistą, ale także elektronikiem szukającym możliwości zelektryfikowania i skomputeryzowania tradycyjnego, akustycznego fortepianu. Poprzez koneksje ojca młody artysta poznał wielu wybitnych muzyków jazzowych, takich jak Hank Mobley czy Philly Joe Jones. Inspiracją i autorytetem dla Joey’a był również dziadek Joseph, który zaszczepił w nim zamiłowanie do gry na instrumentach klawiszowych, zwłaszcza na organach. Bardzo ważnym czynnikiem kształtującym osobowość i wrażliwość muzyczną artysty była też możliwość współpracy z Milesem Davisem, który wdrożył go w arkana gry na trąbce. Być może wszystko to przeważyło, iż młody pianista ( po brawurowym występie i nagrodzie w ramach Thelenious Monk Piano Competition w 1987 roku ) zdecydował się większą uwagę poświęcić organom Hammonda. Nagroda na prestiżowym konkursie doprowadziła do podpisania kontraktu z prestiżową i przychylną młodemu jazzowi Columbia Records.. Jakby na przekór sukcesowi , połowie lat 90-tych, De Francesco zaprezentował się publiczności jako lider własnych zespołów grając często także na . . . trąbce. Niemniej najważniejszą okazał się współpraca z brytyjskim gitarzystą Johnem McLaughlinem, z którym w 1996 roku odbył entuzjastycznie przyjmowane koncerty oraz zrealizował ciekawe albumy. Odtąd Joey DeFrancesco postrzegany jest na jazzowej scenie jako doskonały wirtuoz gry na organach Hammonda epatujący własnym ( choć zbliżonym do stylu Jimmy’ego Smitha) stylem. Nagrywa i koncertuje z niekwestionowanymi gwiazdami jazzu i muzyki rozrywkowej ( David Sanborn, Artura Sandoval, Frank Wess, Benny Golson, James Moody, Steve Gadd, Elvin Jones, Jimmy Cobb, George Benson, Pat Martino, John Scofield, Joe Lovano oraz gościnnie z Ray’em Charlesem i Bette Midler. Różnorodność muzycznych kreacji wyraźnie kształtuje styl, osobowość oraz indywidualność jazzmana także w realizacjach autorskich. Na uwagę zwracają przede wszystkim nagrania realizowane z Johnem DeFrancesco, Larry’m Coryell’em, Houston Personem, Randy’m Johnsonem, Billy’m Hartem oraz autorskim Trio. Joey DeFrancesco ma w swym dorobku ponad 30 albumów, które w większości zostały zrealizowane dzięki kontraktowi płytowemu z wytwórnią Columbia Records. Koncertuje w różnych formacjach (kwartet, trio) na estradach całego świata, uczestnicząc w wielu projektach i festiwalach. Był trzykrotnie nominowany do nagrody Grammy za nagrania “Falling in Love Again”, (2004), “Never Can Say Goodbye”(2010), “Enjoy the View” (2014).
