Piotr Orzechowski  to jeden z najciekawszych pianistów nowej generacji polskich muzyków jazzowych. Pianista doskonale odnajduje się grając zarówno muzykę klasyczna, jak i jazz. Porusza się po skomplikowanych strukturach harmonicznych w ostentacyjny wręcz sposób udając, że nie odczuwa żadnego, twórczego wysiłku. Taki z niego „pianohooligan”.

Jest absolwentem prestiżowej, bostońskiej  Berklee College of Music i jednym z najbardziej utytułowanych muzyków jazzowych młodego pokolenia. Laureat wielu nagród, w tym najważniejszej – Pierwszej Nagrody na Montreux Jazz Solo Piano Competition’2011 , którą zdobył jako pierwszy Polak w historii legendarnego szwajcarskiego Montreux Jazz Festival. Jest laureatem tzw. Polskiego Oscara Jazzowego „Grand Prix Jazz Melomani ’2013 i tytułu „Nadzieja Polskiego Jazzu 2014” magazynu Jazz Forum, otrzymał nominacje do najważniejszych polskich nagród: „Koryfeusz Muzyki Polskiej ‘2012, „Gwarancje Kultury” TVP Kultura’2013 oraz , Fryderyków (2013, 2014). Wcześniej, jajo lider kwartetu High Definition wygrał kilka międzynarodowych konkursów, zaprosił do współpracy amerykańskiego trębacza Randy’ego Breckera, zrealizował album. „Hopasa” ze autorskimi kompozycjami nagranymi z High Definition oraz „Experiment: Penderecki” – album solowy z aranżacjami i utworami inspirowanymi twórczością Krzysztofa Pendereckiego. Pianista współpracował z wybitnymi osobowościami świata muzyki, takimi jak: Philip Glass, Adrian Utley/Portishead, Randy Brecker, Victor Mendoza, Skalpel, Dorota Miśkiewicz, Jacek Kochan, Marcin Masecki, Adam Bałdych, Vladislav ‘Adzik’ Sendecki. Był także gościem wielu znamienitych festiwali i światowych estrad ( od  Montreux Jazz Festival i Septembre Musical po krakowski Sacrum Profanum (Kraków) i rockowy Open’er).

Zrealizowany dla prestiżowej Decca Records „15 Studies for the Oberek” to drugi, solowy album Piotra OrzechowskiegoPianoohooligana’. Piętnaście autorskich kreacji nad rodzimym oberkiem to swoisty zbiór muzycznych rozważań artysty poświęconych tej formie polskiego tańca. Tytułowe „studies” to krótkie szkice muzyczne dedykowane konkretnym cechom Oberka, przywołujące na myśl fortepianowe miniatury, stanowiące próbę odnalezienia uniwersalnych właściwości muzyki ludowej, jak również ich konfrontacji z językiem muzyki współczesnej. Nagranie przygotowano w formie pięciu zagadnień tematycznych, na które składają się po trzy studia. Artysta, zadając sobie pytania o źródło improwizacji, rejestruje proces wnikania do wnętrza tańca, uwypuklając i opisując takie jego elementy jak rytm, melodia czy harmonia. Otrzymujemy dzięki temu materiał niezwykle barwny, napięciowo zróżnicowany, z wieloma zaskakującymi zwrotami akcji, którego nadrzędnym celem jest odnalezienie i zrozumienie istoty tytułowego oberka.

Kolejny album Piotra Orzechowskiego to „Bach Rewrite” – nietuzinkowa prezentacja koncertów klawesynowych J.S. Bacha, wykonanych na elektroakustycznych instrumentach (Rhodes/Wurlitzer), nagrany wraz z pianistą Marcinem Maseckim i Capellą Cracoviensis. Ciekawy jest kolejny dwupłytowy album pianisty „24 Preludes & Improvisations” stanowiący rodzaj syntezy dotychczasowej działalności pianisty. Piotr Orzechowski powraca z propozycją wielowymiarowego dzieła, na które składa się cykl 24 preludiów i odpowiadających im improwizacji. Swoją formą nawiązując do 24 preludiów i fug Jana Sebastiana Bacha, artysta omawia najważniejsze dla muzyki pojęcia jak konstrukcja, reguła czy kreacja, definiując je na nowo poprzez własną koncepcję improwizacji. Proces ten objawia się w kontrastowym zestawieniu utworów skomponowanych i tych stworzonych spontanicznie. Jacek Hawryluk (Polskie Radio) tak rekomenduje nowy pomysł pianisty : „ Orzechowski tworzy swój zbiór nie stosując się do żadnych reguł. Wkłada w niego całego siebie. Słuchając kolejnych par w pełni wchodzimy w świat Pianohooligana oraz jego inspiracji. Moje skojarzenia budują całą panoramę współczesności, od początków XX wieku – pobrzmiewają tu: kolorystyczne, francuskie miniatury Ravela i Debussy’ego, arabeski szkoły wiedeńskiej, free jazz, popularne piosenki, rodzimy folklor z charakterystycznymi rubatami”. 24 preludia to muzyczne miniatury, którym odpowiadają 24 improwizacje ułożone chromatycznie w 12 tonacjach koła kwintowego w trybach dur i moll. Nawiązanie do dzieła Bacha jest tu niczym innym jak ukłonem artysty w stronę tradycji i muzycznych zasad, z których, jego zdaniem, nie powinniśmy rezygnować, a wykorzystać jako jedno z narzędzi. Album „24 Preludes & Improvisations” dostarcza słuchaczowi ogromną ilość muzycznych doznań, konglomerat pianistycznych technik i stylistyk, zjednoczonych pod sztandarem muzyki wolności – jazzu.

Dionizy Piątkowski