Rahsaan Roland Kirk ( 7.08.1935 – 5.12.1977) -genialny innowator nowoczesnego jazzu, awangardzista i multiinstrumentalista. Kirk pierwotnie nosił imię Ronald, zmienił je jednak na Roland przybierając drugie imię Rahsaan, co zaleciły mu w czasie snu, odwiedzające go duchy. Wzrok utracił wkrótce po urodzeniu, szybko jednak stał się jednym z najbardziej zachwycających jazzowych multiinstrumentalistów, zaś kariera jego objęła okres od be-bopu do free-jazzu. Sławę przyniosło mu dopiero granie na trzech instrumentach równocześnie. R.R. Kirk wynalazł metodę umożliwiającą mu grę na obu instrumentach łącznie z trzecim – tenorem, co dawało w efekcie dzikie, nietemperowane, „etniczne” brzmienie, idealnie przystające do estetyki bezkompromisowych późnych lat 60-tych. Potrafił także wykonywać sola na każdym z instrumentów z osobna, dodając do swego arsenału jeszcze flet, syrenę i claviettę. Kirk wyglądał niebywale spektakularnie, z trzema instrumentami zawieszonym na szyi, w wyzywających ciemnych okularach i zmiętym kapeluszu. Ale ważniejsze było to, że mimo swej miłości do rhythm and bluesa i ballad, umiał zagrać karkołomne improwizacje, łączące be-bopową zręczność z awangardowym „odlotem”. R.R.Kirk proponował twórczość w pełni honorującą muzykę Czarnej Ameryki, od Jelly’ego Roll Mortona i Louisa Armstronga, po Duke’a Ellingtona i Johna Coltrane’a. Składał także hołd dziedzictwu gospel i soul ( zwłaszcza albumem „Blacknuss”, gdzie swe piosenki zaprezentowali m.in.Marvin Gaye, Smokey Robinson i Bill Withers). Kilka jego kompozycji stało się wielkimi standardami jazzu ( jak np. „The Inflated Tear”, „Bright Moments”, „Let Me Sheake Your Tree”, „No Tonic Press”), a każdy album i koncert wyczekiwany był z ogromnym zainteresowaniem.
