Kolejna francuska wokalistka mierz się z jazzem. Camille Bertrault nie stroniła wczesniej od jazzowej synkopy a jej debiutancki album „En Vie” zdradzał już pewne inklinacje jazzowym standardem i stylistyką „blue notes”. Teraz wokalistka odkrywa się albumem „Pas De Geant” – pełnym jazzowych brzmień i ciekawej stylistycznej maniery wokalnej. „ Nie chodziło mi o stworzenie płyty typowo jazzowej czy typowo popowej – mówi w jednym z wywiadów Camille Bertrault – Prawdę mówiąc nie miałam żadnych zamierzeń. Przelałam na te dźwięki wszystko, co do tej pory spotkało mnie w życiu. Zawsze uwielbiałam francuski zespół wokalny Les Double Six. To niesamowite, jak genialnie potrafili oni przetworzyć utwory instrumentalne na śpiew. Spisywali jazzowe improwizowane solówki i dopisywali do nich słowa. Wydało mi się to bardzo ciekawe. Postanowiłam pójść ich śladami i to wywróciło moje życie do góry nogami”.
Camille Bertault jest dzisiaj niezwykle popularną we Francji artystką. Urodziła się 1986 roku w Paryżu, ale spędzała dzieciństwo między Normandią a regionem Paryskim. Studiowała muzykę, grę na fortepianie oraz inżynierię dźwięku. Przez kilka sezonów mieszkała w Nicei, potem studiowała jazz w Conservatoire de Paris. W 2015 roku umieściła na popularnym portalu Youtube swoją wersję „Giant Steps” Johna Coltrane’a. Film obejrzało blisko milion fanów a fenomenem artystyczno-socjologicznym zainteresowało się brytyjskie radio Classic FM i France Musique, które włączyły nagranie Camille Bertault do swojej „playlisty”. W kwietniu 2016 roku wokalistka realizuje debiutancki album „ En Vie ”. Płyta zawiera sześć kompozycji własnych, autorskie teksty i standardy Herbie’go Hancocka, Wayne’a Shortera i Duke’a Ellingtona. Wraz z wokalistką premierę ma także jej autorskie trio prowadzone przez pianistę Oliviera Hutmana.
Kolejny album „ Pas De Geant” jest zdecydowanie dojrzalszy. Nagraniom towarzyszy gwiazdorski zespół (Michael Leonhart -trąbka, aranżacje i produkcja albumu, Stéphane Guillaume –saksofon, Dan Tepfer – fortepian, Daniel Mille –akordeon, Matthias Malher –puzon, Christophe Minck oraz Joe Sanders – bas oraz perkusista Jeff Ballard). Na płycie znalazły się standardy jazzowe, utwory napisane przez samą wokalistkę, covery ( „Comment te dire adieu” Serge’a Gainsbourga), „Aria” z Wariacji Goldbergowskich Jana Sebastiana Bacha, surrealistyczna „Conne” Brigitte Fontaine” i „La femme coupée en morceaux” Michela Legranda. Album jest niezwykle dojrzałym jazzowym projektem, perfekcyjnie opracowanym, zagranym i wyśmienicie zaśpiewanym. Jest przecież Camille Bertault absolwentką konserwatorium w klasie fortepianu klasycznego, a także wokalistyki i teatru. Mając gruntowne wykształcenie z zakresu muzyki klasycznej dopiero teraz skierowała swą uwagę na jazz i w wokalnej ekspresji, nowoczesnej kompozycji oraz improwizacji szuka nowych rozwiązań harmonicznych i kolorytu jazzowego brzmienia.
