Pianista i kompozytor Charles „Cow Cow” Davenport (23.04.1894- 3.12.1955) swój przydomek zawdzięcza skomponowanemu przez siebie utworowi „Cow Cow Blues„, jednemu z najbardziej atrakcyjnych tematów boogie woogie (oparty na imitacji brzmienia jadącego pociągu). Ojciec był kaznodzieją i marzył o karierze duchownego dla swojego syna Charlesa Edwarda, ale Davenport bardzo wcześnie uległ urokowi fortepianu i poświęcił się zupełnie odmiennemu od oczekiwań ojca zawodowi. Zaczynał w objazdowych trupach, gdzie grał na fortepianie podczas prezentacji medykamentów. Podczas występów z Barhoot’s Travelling Carnival na głębokiej prowincji stanu Alabama jego ragtime’owy styl podlegał wpływom modnego wtedy pianisty,Boba Davisa. W swej nowej, żywiołowej wersji stał się podstawą sukcesu jego nagrań już w latach 20-tych. Po występach w rewii ze śpiewaczką bluesową Dorą Carr pod szyldem „Davenport And Co”, pianista dokonał swych pierwszych nagrań: dla Gennett Records (które ostatecznie nigdy nie zostały wydane) oraz w 1927 roku dla Paramount Records. Przez kolejne sezony związał się z oficyną Vocalion Records, dla której był zarówno artystą-wykonawca, jak i łowcą talentów. Występując pod własnym nazwiskiem, a także pod pseudonimami (George Hamilton, Georgia Grinder, Bat The), Charles Davenport akompaniował wielu solistom; wyjątkowo twórczo wypadała jego współpraca ze śpiewaczką Ivy Smith.
Charles Davenport próbował także sił w innych zawodach, m.in., jako właściciel sklepu płytowego i baru ( wszedł wtedy w konflikt z prawem i na sześć miesięcy wylądował w więzieniu). W 1938 roku dostał ataku apopleksji, który przypłacił częściowym niedowładem prawej ręki. Kontynuował karierę jako śpiewak, ale po przeprowadzce do Nowego Jorku musiał zarabiać na życie jako pomywacz w Onyx Club, skąd wyciągnął go pianista Art Hodes. Po rekonwalescencji na tyle dobrze władał ręką, że wrócił do fortepianu i w latach 1945 – 1946 sporo nagrywał („Cow Cow Blues”, ”Alabama Strut”, „Cow Cow Davenport 1927-29”,” The Accompanist 1924-29”) i koncertował niemal w całej Ameryce. Charles Davenport jest autorem kilku popularnych kompozycji jazzu tradycyjnego „Mama Don’ty Allow” oraz „I’ll Be Glad When You’re Dead/You Rascal You” (wylansowanego przez Louisa Armstronga) oraz wielkiego przeboju lat 40-tych, sztandarowego dla pianisty hitu „Cow Cow Boogie”.
