Amerykański trębacz Theo Croker zaistniał na jazzowej scenie doskonale przyjętym albumem „Afrophysicist”, zrealizowanym dla słynnej Okeh Records i wyprodukowanym przez Dee Dee Bridgewater. Trębacz ( i wokalista) jest absolwentem słynnej Oberlin College Conservatory, gdzie miał możliwość studiowania pod okiem takich osobowości jazzu jak: Gary Bartz, Robin Eubanks, Billy Hart, Wendell Logan, Marcus Belgrave czy Dan Wall. Przez kilka lat koncertował w House of Blues w chińskim Shanghaju, by po siedmioletnim kontrakcie wrócić do USA i rozpocząć współpracę z wybitną wokalistką Dee Dee Bridewater. Kolejna płyta ( „Star People Nation”) to autorski album trębacza przynoszący nowe brzmienia kreowane przez jazzmanów młodego pokolenia. Theo Croker przedstawia swój zespół wraz z modnymi wokalistami (Rose Gold, Eric Harland, Kassa Overall, Chronixx) i przygotował zestaw ciekawych pomysłów, zatopionych w niezwykle barwnych kompozycjach. Kolejny album nominowanego do Grammy, jednego z najciekawszych trębaczy młodego pokolenia to „BLK2live/A Future Past” zrealizowany przez Theo Crokera z plajadą gwiazd, nowej, amerykańskiej muzyki. Sesję zrealizowały niewątpliwe gwiazdy nowego jazzu: Wyclef Jean, Ari Lennox, Gary Bartz, Charlotte Dos Santos, Iman Omari, Malaya Kassa Overall.
„ Są dobrzy i wspaniali muzycy – mówił o młodym trębaczu legendarny Donald Byrd – ale są też fenomenalni instrumentaliści, tacy jak Theo Croker. Jest w tej klasie muzyków, którzy przekierowują przepływ i zmieniają prąd dzisiejszego, nowego jazzu ”. Opiniotwórczy Wall Street Journal wtóruje : ”trębacz i kompozytor Theo Croker wywodzi się z tradycji jazzowej, ale to on właśnie zamierza przyciągnąć fanów do jazzu… grając jazz ! ”. Amerykański magazyn Jazziz rekomenduje młodego trębacza i kompozytora za łatwość z jaką „ łączy współczesne bity z jazzową tradycją swego dziadka, legendarnego Dona Cheathama i jego mentora Donalda Byrda”. Magazyn Peachwork pisze, że „ Theo Croker konsekwentnie układa swoje kompozycje za pomocą dźwięków, które są zbyt wolne i kosmiczne, ale doskonale nawiązuję do stylistyki jazzu lat 70-tych”, zaś London Sunday Times ostrzega, by nie zniechęcać się tymi ekstrawagancjami, bowiem „takim właśnie jazzem muzycy, jak Theo Croker, mogą podpalić estradę”. Wybitny trębacz Wynton Marsalis także nie kryje zachwytu dla jazzu Theo Crokera, przepowiadając mu dużą karierę („Ma narzędzia, inteligencję, umiejętności i talent. Przyszłość wygląda dobrze dla Crokera”).
