Niezwykle ciekawy jesienny zestaw przedstawia prestiżowa DUX Recordings. Jak zwykle zróżnicowany katalog obejmuje zarówno dzieła mistrzów, jak i nowatorskie debiuty. “Per Due Donne – Mezzo Esoprano” to specyficzny przewodnik historii teatru muzycznego, tutaj przedstawiony z perspektywy słynnych duetów, stanowiących często momenty węzłowe w dramaturgii dzieła. Duet przynosi albo połączenie dwóch żywiołów w jedną harmonijną całość, albo zderzenie sił przeciwstawnych, a skrajności, jak wiadomo, przyciągają się namiętnie. Taką opowieść wyśpiewują dwie wspaniałe artystki: Katarzyna Oleś-Blacha i Monika Korybalska. Sopranistkę i mezzosopranistkę łączy szczególna relacja, jaka powstaje pomiędzy mistrzynią, nauczycielką akademicką i młodą adeptką sztuki wokalnej. Doskonałe porozumienie między śpiewaczkami słychać w każdym epizodzie muzycznego spektaklu, który płynnie przechodzi między nastrojem dramatycznym a humorystycznym. „Per Due Donne” to efekt pracy mistrzyni i uczennicy – artystek, które łączy doskonałe muzyczne porozumienie. Katarzyna Oleś-Blacha to sopranistka koloraturowa, absolwentka Akademii Muzycznej w Krakowie i pedagog tej uczelni. Kunszt wokalny doskonaliła podczas licznych kursów mistrzowskich i interpretacyjnych u znamienitych pedagogów i śpiewaków. Jest laureatką wielu krajowych i międzynarodowych konkursów i festiwali wokalnych. Artystka ma w swoim bogatym dorobku ponad 30 pierwszoplanowych ról operowych i operetkowych, które prezentowała w 50 różnych realizacjach teatrów operowych w Polsce i zagranicą. Prowadzi warsztaty wokalne oraz kursy mistrzowskie dla młodzieży oraz młodych adeptów wokalistyki. Z kolei Monika Korybalska jest mezzosopranistką, absolwentką Wydziału Wokalno-Aktorskiego Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie śpiewu dr hab. Katarzyny Oleś-Blacha (dyplom z wyróżnieniem). Jeszcze przed rozpoczęciem studiów wokalnych, w 2006 roku, zadebiutowała w polsko – holenderskiej produkcji „Czarodziejskiego fletu” W. A. Mozarta. Jest stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego i laureatką nagród i wyróżnień w dziedzinie wokalistyki. W nagraniu płyty „Per Due Donne” śpiewaczkom towarzyszyła Orkiestra Opery Krakowskiej pod dyrekcją Tomasza Tokarczyka. Na płycie „Per Due Donne” znalazły się duety z oper: Vincenza Belliniego, Léo Delibesa, Gaetana Donizettiego, Wolfganga Amadeusza Mozarta, Gioacchina Rossiniego i Richarda Straussa.
„Early 20thth Century Jewels” prezentuje, w wykonaniu międzynarodowego grona muzyków związanych z belgijską szkołą wykonawczą ( Nozomi Kanda – flet, piccolo, Daniel Rubenstein – viola , Ingrid Procureur – harfa, Didier Poskin – wioloncela, Koenraad Hofman –kontrabas), utwory z początku XX wieku, w których gra barwą odbywa się w przestrzeni kameralnej. Charakterystyczną cechą XX-wiecznego krajobrazu muzycznego jest pluralizm stylistyczny, przejawiający się nie tylko w obrębie licznych szkół i nurtów, lecz także w języku pojedynczych twórców, którzy niekrępowani dominującymi regułami kompozycji, sięgali po rozmaite środki ekspresji muzycznej. Do najistotniejszych zagadnień podejmowanych przez postromantycznych kompozytorów należała kwestia barwy, ważna zarówno dla przedwojennych impresjonistów, jak i przedstawicieli sonorystyki. Wiodącą tu parą instrumentów jest flet i altówka – która zainspirowała swym brzmieniem wielu kompozytorów; m.in. Debussiego, Huybrechtsa, Roussela, Schulhoffa.
Paweł Pudło – kompozytor z pogranicza sztuk, producent muzyczny oraz reżyser kreatywny tworzy własne projekty artystyczne i komponuje muzykę. Utwory koncertowe oraz filmy z jego muzyką prezentowane były m.in. w Polsce, Niemczech, Czechach, Izraelu, Estonii, Francji oraz w Hiszpanii. Pudło w swoim dorobku posiada utwory orkiestrowe, ale nie ogranicza się tylko do samych instrumentów klasycznych – łączy muzykę symfoniczną z innymi gatunkami: muzyką elektroniczną, etniczną, popem oraz rockiem. Jako producent, współpracuje z najlepszymi realizatorami nagrań, muzykami i studiami muzycznymi. Jest producentem wszystkich swoich utworów. „ Jestem kompozytorem pogranicza sztuk – mówi Paweł Pudło w jednym z wywiadów – Najważniejsze dla mnie jako twórcy jest to, że mogę użyć muzyki jako uniwersalnego języka przekazującego ideę. W tym wypadku jest bardzo ważna idea pokoju, ale wyrażona poprzez pamięć o wojnie. Szczególnie w czasach, gdy ludzie tzw. świata zachodniego zapominają, w jak pięknych i spokojnych czasach przyszło nam żyć. Tak naprawdę dysponujemy wolnością wyboru miejsca, w którym mieszkamy, jeśli praca nam się nie podoba, to w wielu przypadkach możemy ją po prostu zmienić. Powracając do samej muzyki. Osoby, które znają moją twórczość, wiedzą, że uwielbiam melodię”. „War Horns” to utwór na 10 waltorni, którego prawykonanie odbyło się na festiwalu Solidarity of Arts w Gdańsku w 2015 roku. Prawykonaniu towarzyszyła instalacja rzeźbiarska, będąca rodzajem przestrzennej kontynuacji idei projektu. Wykonawcami byli m.in. Stefan De Leval Jezierski (Berliner Philharmoniker) i Luca Benucci (Florence Opera). Na płycie „War Horns: Concerto For Ten Frensch Horns” zaprezentowano studyjne nagranie tego wyjątkowego utworu o antywojennej wymowie, zarejestrowane w Studio Koncertowym Polskiego Radia w Warszawie. Bohaterami koncertu są perfekcyjni instrumentaliści : Stefan de Leval Jezierski, Łukasz Łacny, Michał Szczerba, Gabriel Czopka,Czesław Czopka, Grzegorz Mondry, Anna Mondry, Igor Szeligowski, Mateusz Feliński oraz Robert Wasik. Album wzbogaca DVD z rejestracją całego projektu.
„New Chamber Music” to kolejne nagranie z serii poświęconej twórczości Krzysztofa Meyera zawiera jego najnowsze utwory kameralne. Urodzony w 1943 rok kompozytor wypracował na przestrzeni ponad pół -wiecznej twórczej pracy oryginalny styl, łączący nowoczesne środki wyrazu i intelektualizm formy z tradycyjnie pojmowaną narracyjnością muzyki oddziałującą na emocje słuchaczy. Trzy dźwiękowe spektakle zamieszczone na „New Chamber Music” są znakomitymi przykładami tego stylu. Wirtuozowski „Kwartet fortepianowy” obfituje w kontrasty i zmiany, nastrojowy „ Kwartet smyczkowy” wypada na jego tle zdecydowanie spokojniej, kulminację ekspresyjną przynosi „Kwintet na cztery saksofony i fortepian”, nieoczekiwanie nawiązujący w ostatnich taktach do Bachowskiego chorału.
Album „ Debussy/Prokofiev/Lutosławski” jest zapisem trzech niezwykłych, z pozoru różnych, a w rzeczywistości bardzo sobie bliskich dzieł kameralnych, wyrosłych z francuskiej tradycji muzycznej i związanych (każdy na swój sposób) z wielkim nurtem XX‑wiecznej muzyki, jakim był neoklasycyzm. Zestawienie tych utworów jest więc z jednej strony zaproszeniem do intelektualnej gry, polegającej na śledzeniu logiki wpływu twórczości trzech genialnych kompozytorów dwudziestowiecznych, z drugiej jest prezentacją muzyki odmiennej stylistycznie, emocjonalnie i wykonawczo – Karolina Piątkowska-Nowicka ( skrzypce) oraz Piotr Nowicki (fortepian) z taką samą łatwością i dobitnością wypowiadają się zarówno w ulotnej kompozycji Debussy’ego, ostrej, dramatycznej muzyce Prokofiewa i aleatorycznej materii dźwiękowej „Partity” Lutosławskiego.
Akordeonista Jerzy Mądrawski ma w swoim dorobku liczne nagrania i sukcesy estradowe i jest niezwykle cenionym instrumentalistą. Płyta „Interferencje” jest dokumentacją dorobku kompozytorskiego Jerzego Mądrawskiego z ostatnich lat i obejmuje siedem utworów na różne składy kameralne. Tytułową „interferencję” można rozumieć jako nakładanie się wielu cech stylistycznych, w wyniku którego powstaje zjawisko nowe, spójne, harmonijne. Warto zwrócić uwagę także na tytuły kompozycji ( „Epitafium”, „Metamorfozy”, „Tempus Fugit”, „Obertas”, „Medytacja”, ”Toccata” i wspaniały zestaw Album Polski a tam „Polonez”, „Krzesany”, „Kujawiak” i „Obertas”) Odkrywanie związanych z nimi skojarzeń stanowi intelektualną przygodę zarówno dla słuchacza, jak i samych artystów ( Jerzy Mądrawski, Maciej Frąckiewicz, Rafał Łuc – akordeony, Małgorzata Skorupa -skrzypce, Agnieszka Tomaszewska-Jasiak – wiolonczela, Tomasz Grzybowski – gitara oraz Mariusz Barszcz – klarnet basowy). Jerzy Mądrawski należy do elitarnego grona akordeonistów, których nie zadowala wykonywanie wyłącznie stworzonego już wcześniej repertuaru, lecz ich nadrzędnym celem w działalności artystycznej jest współpraca z kompozytorami, propagowanie nowej muzyki, poszukiwanie interesujących utworów do transkrypcji.
W centrum zainterowań grupy A(É)IA stworzonej przez Anję Thomas (Antemanha) oraz Ivane Bellocq, znajduje się repertuar, który w sposób subtelny łączy muzykę i poezję deklamowaną. Poeci i lektorzy recytujący wiersze traktowani są tu jak instrumenty muzyczne w pełnym tego słowa znaczeniu. Przywołują w ten sposób “wirujące” światy pełne niepokoju, czy też marzeń sennych. Płytę „ Melodramas” otwiera tekst Laureata Nagrody Nobla, Guntera Grassa i muzyka- słynnego niemieckiego kompozytora operowego Ariberta Reimanna. W projekcie wzięli udział : Édith Azam, Vincent Tholomé i Anja Thomas (recytacje), Ivane Bellocq (flety) oraz Pauline Haas (harfa).
Zespół kameralny Classicpair to pianistka Agata Hańko i saksofonista Jakub Jarosz. Współpracę rozpoczęli w 2012 roku podczas studiów w Królewskim Konserwatorium w Brukseli. Mieli okazję występować wielokrotnie w Europie oraz Stanach Zjednoczonych. Koncerty w Teksasie oraz Illinois otworzyły im drogę do debiutu w słynnej,nowojorskiej Carnegie Hall. Zainspirowani artystycznymi doświadczeniami oraz współpracą z wieloma muzykami, otwarci są na różnorodne style i gatunki muzyczne zrealizowali debiutancki album „Sparks”- zarówno z muzyką klasyczną, oryginalnie napisaną na saksofon i fortepian ale także wiele transkrypcji oraz ciekawe współczesne brzmienia. „Sparks” pełna jest fantastycznych saksofonowo-fortepianowych współbrzmień, wirtuozerii, a nade wszystko – autentycznych różnobarwnych emocji.
Jeden z niezwykle ciekawych koncertów Festiwalu Muzyki Oratoryjnej Musica Sacromontana poświęcony był „Laudi Spirituali”, czyli hymnom duchowym św. Filipa, odnalezionym w trakcie prac Stowarzyszenia Miłośników Muzyki Świętogórskiej w bibliotece kościoła Santa Maria in Vallicella w Rzymie. Te renesansowe perełki muzyczne w równym stopniu przybliżają postać i duchowość założyciela Zgromadzenia Księży Filipinów, co są fascynującym świadectwem kultury muzycznej swoich czasów. Była to ulubiona muzyka Filipa Neri, a tworzyli ją dla niego nierzadko wybitni, wysoko wykształceni kompozytorzy – wciąż jednak laudy pozostawały radosnymi, stosunkowo prostymi w formie pieśniami, o nabożnym charakterze, bliskimi folklorowi miejskiemu. Festiwalowy koncert, wydany teraz jako „Laudi Spirituali Cappella Del Sacro Monto” był też pierwszym w historii wykonaniem tej muzyki przy udziale muzyków z Polski i Włoch ( Elena Pintus – sopran, Alessia Camera – alt, Tomasz Krzysica – tenor,Valerio Losito – I skrzypce, dyrygent, Wojciech Czemplik – II skrzypce Julia Karpeta – viola da gamba, Paweł Muzyka – violone, Henryk Kasperczak – teorba, lutnia, Maciej Konczak – gitara barokowa, lutnia Dagmara Tyrcha – klawesyn).
