Brzmi to dość niewiarygodnie, ale tworzy się specyficzny rodzaj bluesowej stylistyki określany jako „smooth blues”. Nawiązuje w swoim artystycznym przesłaniu do modnego smooth jazzu i jest także oczywistym stylistycznym (w brzmieniu i nastroju) wyzwaniem. Doskonałym przykładem jest album „Love On It”, który w nastroju bluesa lekkiego, łatwego i przyjemnego przygotowała wokalistka i pianistka Sandy Carroll. Czy jest to zarzut ? Ależ nie, bowiem sesja „Love On It” jest perfekcyjnie zrealizowanym pomysłem, gdzie jest zarówno sporo autentyzmu bluesa, jak i pogodnej, wręcz przebojowej, folkowej ballady. Producent sesji, Jim Gaines wydobył z koncepcji takiego bluesa najprzedniejsze nastroje i spowodował, że album może stać się przebojem.
Sandy Carroll pochodzi z Tennessee i jest dumną zdobywczynią nagrody Beale Street Brass Note. Koncertuje od najmłodszych lat i nazywa siebie wytworem muzycznego tygla bluesa, rocka, soulu i country, jakim jest Memphis. Jej miękki styl wokalny i elegancka gra na pianinie skupiają uwagę w kolekcji nowych piosenek traktujących o życiu, miłości i stracie, dostarczonych z aksamitnym podejściem i wysokiej jakości estetyką dźwięku, która porusza duszę. Do takiego pomysłu Sandy Carroll i Jim Gaines zebrali gwiazdorski zespół, m.in. gitarzysta Will McFarlane, basista Dave Smith, perkusista Steve Potts. Cztery poprzednie albumu, jakie Sandy Carroll zrealizowała dla Catfood Records („Blues & Angels”, „Last Southern Belle”, „Unnaturally Blonde” i „Just As I Am”) zyskały międzynarodowe uznanie krytyków i prezentowane były w amerykańskich i europejskich stacjach radiowych.
Sandy Carroll pojawiła się na estradach Memphis w 1983 roku. Po latach występów w lokalnym klubie przy historycznej ulicy Beale Street, realizując przy okazji w 1984 roku debiutancki singiel „If You Got It”/„Memphis In May”, nawiązała współpracę z Jimem Dickinsonem, siedmiokrotnym producentem roku. To dzięki niemu piosenka „Memphis In May” stała się lokalnym hitem i przez kilka lat nieoficjalną piosenką przewodnią corocznych obchodów święta Memphis In May. Sandy byłą gwiazdą Memphis In May Festival (z gościem specjalnym Rufusem Thomasem), a także na pierwszym Beale Street Music Festival. W 1989 roku legendarny Albert King nagrał utwór Sandy „If You Got It”, który ukazał się na jego ostatnim studyjnym albumie „Red House”. Sandy zaczęła pisać piosenki na swój własny, debiutancki album „Southern Woman” wydany w 1993 roku po czym została zaproszona na miesięczne tournée po Wielkiej Brytanii. Album „Southern Woman” promowała występując na festiwalach na amerykańskim Południu ( w tym na słynnych Arts in the Park, Eureka Springs Blues Festival i Southern Heritage Festival). Napisała „Mad Dog Boogie” – hymn dla drużyny piłkarskiej Memphis Mad Dog. Piosenke tę nagrał weteran soul i bluesa, Preston Shannon a Luther Allison nagrał jej utwory „Just As I Am” i „It’s A Blues Thing” na swoim albumie „Reckless” (nominowanym do Grammy). Jej kolejny album „Memphis Rain” został uhonorowany przez Komisję ds. Filmu i Muzyki hrabstwa Memphis i Shelby oraz otrzymała nominację od oddziału NARAS w Memphis w kategorii Autorka Piosenek Roku. W 2007 roku Sandy Carroll wydała album „Rhythm Of The Rivers” i została uhonorowana tablicą honorową na historycznej ulicy Beale Street w Memphis. Sandy Carroll jest także współautorką tekstów do „Soul Survivor” Johnny’ego Rawlsa, „ Keep The Fire Burning” Barbary Carr, „Blues At The Border” Jamesa Armstronga. Jest jedną z pierwszych osób wprowadzonych do Music Hall of Fame w swoim rodzinnym mieście a w 2015 roku otrzymała tytuł „Emisariusza Muzycznego Memphis” w uznaniu jej wkładu w muzykę tego miasta Memphis.
