Kolejna odsłona talentu, pomysłowości oraz kreatywności Marii Pomianowskiej. Pomysłów na muzykę Maria Pomianowska – profesor sztuk muzycznych ma bez liku. Każdy wart jest entuzjazmu i odnotowania, bowiem jej spectrum kreatywności jest przeogromne. Każde przybliża świat muzyki ludowej, łączy nowe z tradycją, obrzędem i obyczajem, z oczywistym sacrum i profanum dzisiejszej „world music”,  ale i z nowoczesnym nawiązaniem do tego, co niesie współczesne rozumienie ethnic music. Owa wielokulturowość tworzy w projektach M. Pomianowskiej swoisty ‘folkloryzm” nowych brzmień, stylów i nastrojów. „Dance of Suka jest kontynuacją jej autorskiego projektu zrealizowanego w 2016 roku jako The Voice of Suka”. Tym razem nowy projekt przestawia prezentację tańców dawnych z okresu pomiędzy XIII a XVII wiekiem, rozpisanych na zespół zrekonstruowanych staropolskich fideli kolanowych: sukę biłgorajską, sukę mielecką, fidel płocką, sukę basową, wspak oraz bębny i kontrabas modyfikowany.

Wraz z Marią Pomianowską sesję „Dance of Suka” zrealizowali także Karolina Hulbój (wiolonczela, wspak), Sebastian Wypych (kontrabas),Arad Emamgholi –grający na daf i Wojciech Lubertowicz – bębny obręczowe. Oryginalne utwory twórców muzyki dawnej są tu pretekstem do zaprezentowania przez zaproszonych do projektu wybitnych instrumentalistów ich własnych wizji tej muzyki. Współcześnie, szczególnie w czasach globalizacji, muzyka sprzed 600 czy 400 lat może stać się szansą zachowania prawdy w sztuce. Takiej, która wyrażana jest spontanicznie i pozostawia rys bezinteresowności w akcie twórczym. Istnieje wiele wspaniałych nagrań zespołów instrumentów dawnych, które mogą być wzorem dla interpretacji dotyczącej estetyki dźwiękowej sprzed wieków.

Mój pomysł był nieco inny – wyjaśnia genezę albumu Maria Pomianowska. Opierał się na związkach dawnych tańców z muzyką chłopską. Wieki XIII – XVII to powolny proces tworzenia się granicy pomiędzy twórczością ludową a dworską. Fascynacja dawnością, specyficznością i prostotą muzyki ludowej jest dla mnie jak poszukiwanie śladu archetypu muzycznego. Twórczość ludowa ma swoje własne, autonomiczne piękno. Być może dlatego od wieków była obiektem zainteresowań profesjonalnych kompozytorów. Improwizacja, na której w dawnych czasach artyści opierali swoje wykonawstwo, stała się ważnym aspektem naszej interpretacji dzieł zaczerpniętych z tabulatur lutniowych i organowych. Rozbudowane improwizacje wychodzą jednak daleko poza ramy stylistyczne i techniczne epok między XIII a XVII wiekiem. Zapisy nutowe większości dawnych tańców otrzymałam od jednego z najwybitniejszych w Polsce interpretatorów muzyki dawnej – Jacka Urbaniaka. Utwory zaczerpnięte są z wielu źródeł, m.in. z tabulatury organowej Jana z Lublina, tabulatury gdańskiej, Vietoris Codex, rękopisu Biblioteki Jagiellońskiej, Matthaeusa Waisseliusa i Wojciecha Długoraja. Całość brzmi bardziej w stylu trance’n’roll niż salonowo. Jest to spotkanie mistrzów, muzyczna przygoda, wzbogacona istotnie przez element twórczy każdego występującego na płycie instrumentalisty”.

 Maria Pomianowska jest profesorem w Akademii Muzycznej w Krakowie oraz dyrektor międzynarodowego festiwalu Skrzyżowanie Kultur, wydała ponad trzydzieści autorskich płyt, wiele z nich otrzymało polskie oraz międzynarodowe nagrody. Od 30 lat koncertuje jako solistka na całym świecie, w najlepszych salach koncertowych. Tworzyła utwory i koncertowała ze światowej sławy artystami, m.in. z Kayhanem Kalhorem oraz  Hooseine Alizadeh, wiolonczelistą Yo Yo Mą, pianistami Januszem Olejniczakiem, Gilem Goldsteinem i  Gonzalo Rubelcabą,  saksofonistą Branfordem Marsalisem. W latach 1997-2002, jako ambasadorowa RP w Japonii, zaprzyjaźniła się z całą rodzina cesarską koncertując i komponując muzykę dla cesarzowej Michiko. W 2010 roku otworzyła pierwszą w Polsce specjalizację związaną z muzyką etniczną „Fidele Kolanowe” na Wydziale Instrumentalnym w Akademii Muzycznej w Krakowie, którą przekształca się w katedrę muzyki etnicznej. Od 2011 roku, wraz z muzykami arabskimi, pakistańskimi, senegalskimi, irańskimi, koreańskimi, chińskimi, japońskimi i indyjskimi  tworzy unikatowe programy bazujące na muzyce ludowej z Mazowsza. Komponuje muzykę do sztuk teatralnych oraz filmów. Od 2011 roku tworzy programy muzyczne wraz z muzykami arabskimi i pakistańskimi organizując i międzykulturowe projekty muzyczne w Azji i Afryce.

Dionizy Piątkowski