Zawieszony między nordic-sound a nowoczesnym jazzem album “Terrarium” kwartetu szkockiego kontrabasisty Ali Watsona wprowadza ciekawe oraz intrygujące skojarzenie, gdzie improwizacja oraz poprawna kompozycja zazębiają się zgrabnie i nienagannie. „ Nazwałem swój album Terrarium przede wszystkim dlatego, że chciałem stworzyć dzieło, które naprawdę wciągnie cię do swojego własnego świata – wyjaśnia genezę sesji Ali Watson. Terrarium ma swoją własną atmosferę i eksploruje granice między naturą a wychowaniem: terrarium jest początkowo sztucznie stworzone, a gdy je opuszczasz, natura zaczyna przejmować kontrolę”.
Pochodzący z północnego wybrzeża Szkocji Ali Watson dorastał w Glasgow, zanim przeniósł się do Londynu, aby studiować w Guildhall School of Music. Podczas studiów zaczął pisać swoje pierwsze kompozycje i założył trio z perkusistą Tomem Potterem i Timem Lallemantem. Latem 2022 roku wrócił do Glasgow tworząc nowy kwartet zlożony czołowych muzyków rodzinnego miasta: pianisty Alana Benzie’go, saksofonisty Matta Carmichaela i perkusisty Grega Ironsa. Kwartet był sensacją dorocznego Edinburgh Jazz Festival, Glasgow Jazz Festival oraz koncertów w Aberdeen i Londynie. Oprócz prowadzenia własnego zespołu, Ali Watson regularnie występuje również jako członek kwintetu Matta Carmichaela. Zjednoczeni przyjaźnią, wspólnymi zainteresowaniami i podobnymi podejściami do kolektywnego tworzenia muzyki, kwartet Watsona składa się z jednych z najbardziej cenionych i pożądanych młodych twórców w szkockiego jazzu. Ali Watson opisuje swoją muzykę jako złożoną, ale czerpiącą ze współczesnego jazzu, szkockiego folku, impresjonistycznej muzyki klasycznej i swoich jazzowych mistrzów (Aarona Parksa, Kita Downesa i Larry’ego Grenadiera). Rozpoczynając większość kompozycji kwartet odkrywa, bezpieczeństwo i melodykę pozwalając wejść w nieskrępowany i spontaniczny styl klasycznego kwartetu jazzowego. Prowadzony lirycznymi melodiami ludowymi, kolorową harmonią, intymną faktur instrumentalną i napędzaną delikatnymi groove’mi, każda z kompozycji Watsona jest interpretowana i wykonywana przez jego kwartet z dojrzałością, osobowością i uczuciem.